نقش بازی درمانی بر پرخاشگری کودکان دارای اختلال نافرمانی، با تاکید بر مهارت های کاربردی

پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش بازی درمانی با رویکرد کودک محور بر کاهش میزان پرخاشگری در کودکان دارای اختلال نافرمانی انجام شداست. در مورد کودکان پیش دبستانی و بزرگتر عامل خشم از احساس دست نیافتن آنها به خواسته ها و نیازهایشان ناشی می شود. از طرف دیگر، در مراحل ابتدایی این دوره مهارت های کلامی کودک هنوز به اندازه کافی رشد نکرده است و کودک در به کار گیری بعضی از کلمات با انجام بعضی از بازی ها با مشکل رو به روست. این مشکل نیز ممکن است موجب بروز پرخاشگری در کودک شود. بر این اساسی، می توان گفت که علل بروز پرخاشگری مشغلوت است و این مشکل تا حدودی با توانایی های فیزیکی و شناختی کودک و نیز مسائل محیطی و اجتماعی در ارتباط است. در این پژوهش در صدد هستیم نقش بازی درمانی را بر روی این کودکان از طریق مطالعه مهارت های کاربردی در این زمینه بررسی کنیم. برای این منظور بازی درمانی مبتنی بر طبیعت ، همچنین مهارت هایی که مربوط به رشد اجتماعی، رشد هیجانی، رشد شناختی، رشد سازشی، رشد جسمی و حرکتی و رشد زیبا شناختی همگی مورد مطالعه قرار گرفته است و به تک تک موارد به طور جداگانه پرداخته ایم.

Keywords:

بازی درمانی , بازی درمانی کودک محور , پرخاشگری , نافرمانی , مهارت های کاربردی.