بررسی هوش سازمانی در بهبود مدل کسب و کار صنایع کوچک و متوسط شوینده

سرمایه اصلی یک سازمان که سرمایه انسانی است در بهبود کسب و کار تاثیر بسزایی دارند. سازمانها با به کارگیری تدابیر موثری در پیشرفت مطلوب سرمایه انسانی، به جای بکار گیری ابزار کنترل و نظارت مستمر باعث تعهد بیشتر این سرمایه و در نتیجه بهبود کسب و کار می شوند. این سرمایه در کنار روابط جدید در سازمانها و دانش آن به عنوان هوش سازمانی موجب برتری صنایع کوچک و متوسط در صنایع شوینده خواهد شد. مقاله حاضر با هدف شناخت ارتباط بین عوامل تاثیرگذار (خود انگیزشی، تفکر خلاق، ارتباطات سازمانی، دانش سازمانی) هوش سازمانی و تاثیر اولویت آنها بر بهبود کسب و کار شده است. داده های تحقیق براساس پرسشنامه لیکرت تنظیم و به مدیران ارشد صنایع کوچک و متوسط شوینده که تعداد آنها ۱۵۰ نفر می باشد توزیع شد و تحلیل نتایج با استفاده از آزمون تی تست انجام شده است. نتایج تحقیق به شرح ذیل نشان دادند که بین خود انگیزشی و ارتباطات سازمانی و دانش سازمانی وتفکر خلاق و هوش سازمانی رابطه معنی داری وجود دارند. در این پژوهش نتایج به کارگیری روش اولویت بندی این شاخص های اثرگذار نشان داد که دانش سازمانی به عنوان اولویت اول و خودانگیزشی به عنوان اولویت آخر شناسائی شده است و ارتباطات سازمانی اولویت دوم و تفکر خلاق بعنوان اولویت سوم در بهبود کسب و کار صنایع کوچک و متوسط شناخته شدند.

Keywords:

بهبود کسب و کار , تفکر خلاق , ارتباطات سازمانی , دانش سازمانی , خود انگیزشی , هوش سازمانی