یاددهی - یادگیری ؛ رویکرد ساختن گرایی

ساختن گرایی یک نظریه یادگیری است که بر ساختن دانش توسط یادگیرندگان به صورت انفرادی یا اجتماعی تاکید می کند. این ۱نظریه نام جالبی دارد؛ چون دقیقا از روی نام آن می توان فهمید که مقصود و هدف آن چیست . طبق این نظریه فرد خودش دانش اش را می سازد و تولید دانش یک فرایند پیوسته است . در واقع این نظریه ماهیت دانستن را مورد بررسی قرار می دهد و فرضیه هایی در مورد آن دارد؛ ساخت گرایان معتقدند که هیچ کس نمی تواند یک دانش ناشناخته را یاد بگیرد یا کشف کند بلکه باید آنرا با دانسته های قبلی خود پیوند دهد و از طریق سر نخ های آشنا به قسمت های ناشناخته دانش برسد. در این نظریه معلم فقط یک راهنماست ؛ زیرا بیشترین فعالیت روی دوش دانش آموزان است بر. عکس سیستم سنتی که در آن دانش آموز فقط یک تماشاگراست . هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر رویکرد ساختن گرایی بر فرایند یاددهی - یادگیری است . روش پژوهش از نوع مطالعه موردی و بررسی کتابخانه ای است . نتایج این پژوهش نشان می دهد که این رویکرد توانسته تاثیر بسزایی بر یادگیری عمیق دانش آموزانداشته باشد و به عنوان یک الگوی مناسب در بسیاری از نظام های آموزشی دنیا مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords:

ساختن گرایی , آموزش , یادگیری