تحلیلی بر عوامل موثر اضطراب جدایی دانش آموزان در مدرسه

اضطراب جدایی شایعترین اختلال اضطرابی در کودکان است. عدم توجه به درمان این اختلال در سنین پایین، میتواند یک عامل خطر برای سایر اختلالات روانی دوران کودکی و بزرگسالی باشد . اهمیت این اختلال اینکه اختلال اضطرابی به طور عمده در دوران کودکی رخ میدهد و در ادامه ممکن است سبب مکتب گریزی و ترس از مدرسه در سنین مدرسه،عدم توانایی به مهاجرت و اقامت در شهر دیگر جهت تحصیلات دانشگاهی در دوره ی جوانی و پیآمدهای مرتبط بر آن،بعضی از شکستها و ناکامیها در سنین ازدواج که مستلزم رفتن به خانه ی بخت است. اضطراب جدایی در دانش آموزان یک نشانه جدی است و اگر به موقع به آن نپردازید، دردسرساز می شود. هر دانش آموز به تناسب سن و دوره مدرسه خود از بسیاری از احساسات و نگرانی ها عبور می کند. یکی از این موارد، استرس داشتن برای ورود به مدرسه و جدایی از خانواده است. علاوه بر این، به علت درخواست های مکرر این گروه از کودکان برای ترک کلاس و غیبت های گاه و بی گاه از مدرسه، افت تحصیلی و تکرار پایه در آن ها افزایش می یابد. بسیاری از کودکان و نوجوانان در مواجهه با استرس های محیطی دچار اضطراب می شوند. مهارت های ذهنی و توانایی های اجتماعی به آن ها کمک می کند تا خود را با شرایط سازگار کنند. در اختلال اضطراب جدایی مانند همه ی ترس ها بهترین راه کار، این است که کودک و نوجوان را واداریم تا با موقعیت جدایی روبه رو شود. به کارگیری روش حساسیت زدایی تدریجی توسط مشاوره متخصص، به کودک کمک خواهد کرد تا به تدریج وابستگی خود را کاهش داده و مستقل عمل کند. بدون تردید معلمان و کارکنان مدرسه نیز می توانند با توجه به برخی نکات، پیامدهای ناشی از اضطراب را در این گروه از کودکان و نوجوانان کاهش دهند.

Keywords:

اضطراب , اضطراب جدایی , دانش آموزان , مدرسه