جایگاه ابدال در سنت داروشناسی و داروسازی تمدن اسلامی

Publish Year: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 38

متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_HRJ-6-70_001

تاریخ نمایه سازی: 13 تیر 1403

Abstract:

چکیدهاصطلاح «ابدال» در سنت داروشناسی و داروسازی دوره اسلامی به معنی قوانین جایگزینی داروهای ساده (مفردات) است. در گذشته یکی از مهمترین روش های درمانی استفاده از داروهای گیاهی، حیوانی و معدنی بود؛ اما از آن جایی که برخی داروها، خاص یک سرزمین مشخص بودند و تهیه آن برای مردمان سرزمین های دیگر یا امکان پذیر نبود و یا به علت گرانی خرید آن برای قشر متوسط و ضعیف جامعه مقدور نبود؛ از این رو حکمای گذشته با نگارش کتاب های ابدال و بومی سازی داروها هم سبب گسترش علم داروسازی و به تبع آن پزشکی شدند و هم با معرفی داروهای دردسترس و ارزان سبب ارتقای سطح سلامت قشر متوسط و فقیر جامعه گشتند. تصحیح و بررسی کتاب های ابدال می تواند گامی مهم در احیای داروسازی تمدن اسلامی باشد.

Authors

مریم محسنی سیف آبادی

گروه تاریخ علوم پزشکی، دانشکده طب ایرانی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.