مطالعه و بررسی حق شفعه در فقه و حقوق ایران

زمانی که دو نفر در مال غیر منقولی شریک هستند یکی از شرکا سهم خود را با عقد بیع بفروشد به شخص ثالث شریک دیگر حقی پیدا می کند به اسم حق شفعه می تواند برود سراغ خریدار پول ( ثمن ) را بدهد ، زمین را ازش می گیرند . ماده ۸۰۸ قانون مدنی در بیان حق شفعه این گونه بیان می کند که ” هر گاه مال غیرمنقولی قابل تقسیم بین دو نفر مشترک باشد یعنی دو نفر در مالی شریک باشند و یکی از دو شریک سهم خود را به قصد بیع ( فروش ) به شخص ثالثی منتقل کند شریک دیگر حق دارد قیمتی را که مشتری داده به او بدهد و سهم فروخته شده را تملک کند . این حق را حق شفعه و صاحب آن را شفیع می گویند. از آنجایی که شفعه و مانند آن نوعی حق برای دارنده آن محسوب می شود، مبحث چگونگی ماهیت این حق و غیر قابل انتقال بودن آن به غیر، از مطالب جالب توجه می باشد و اینکه شفعه و حق ناشی از آن ماهیت مالی دارد، تبعا در بحث اموال قرار می گیرد. لذا آنچه در زمینه اموال مورد گفتگو قرار می گیرد، در اینجا نیز مورد توجه است .

Keywords:

حق شفعه , شفیع , انتقال , فوری , بیع