ارزیابی وضعیت بالفعل بیابان زایی با تاکید بر معیار زمین شناسی وژئومرفولوژی با استفاده از مدل IMDPA در منطقه بیت راشد استانخوزستان

امروزه بیابان زایی به دلیل تخریب اراضی در بسیاری از کشورها بویژه کشورهای در حال توسعه از بزرگ ترین مشکلات بشر است. بیابان زاییاز جمله تهدیدهای گسترده و پیچیده زیست محیطی است که با ابعاد مختلف فنی، اقتصادی و اجتماعی بعد از چالش های تغییرات آب وهوایی و کمبود آب شیرین به عنوان سومین چالش جهانی در قرن بیست و یک محسوب می شود. تحقیقات مختلفی از گذشته درکشورهای مختلف به ویژه کشورهای مستقر در مناطق گرم و خشک جهت ارزیابی شدت بیابان زایی صورت گرفته است. هدف از اینتحقیق بررسی شاخص های موثر بر بیابان زایی در منطقه بیت راشد و سرانجام تهیه نقشه بیابان زایی با استفاده از معیار زمین شناسی وژئومرفولوژی در مدل IMDPA می باشد. هر معیار چند شاخص را دارا می باشد و در نهایت برای هر شاخص و معیار میانگین هندسی محاسبه گردید. معیارزمین شناسی و ژئومورفولوژی دارای سه شاخص شیب با متوسط ارزش کمی ۱/۶۲ در طبقه متوسط،حساسیت سنگ با ارزش ۲/۴۸ و طبقه متوسط و کاربری اراضی با ارزش ۲/۵۷ در طبقه شدیدقرار گرفت. نتایج بررسی نشان داد که معیار زمین شناسی و ژئومورفولوزی با متوسط ارزش کمی ۲/۱۳ در کلاس بیابان زایی متوسط قرار دارد. ضمنا شاخص کاربری اراضی در قیاس با سایر شاخص های معیار مذکور از شدت عمل بیشتری برخوردار می باشد.

Keywords:

معیار , بیابان زایی , IMDPA , زمین شناسی , بیت راشد