بررسی شاخصه های هوش هیجانی و ارتقای کیفی خودکارآمدی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان

امروزه هوش هیجانی به عنوان یک موضوع جدید در حوزه روان شناسی مورد توجه قرار گرفته است. مطالعاتی که در این زمینه انجام شده است، مبین نقش هوش هیجانی و مولفه های آن در جنبه­های مختلف زندگی فرد همچون عملکرد تحصیلی می­باشد توسعه و رشد هوش هیجانی عنصری کلیدی در یادگیری و تدریس محسوب میشود و اگر دانشآموزان بتوانند این ویژگی را کسب کنند، اولین گام را در جهت کنترل و هدایت هیجانهای خودشان برداشتهاند و میتوانند موانع تضعیفکننده عملکرد را از بین ببرند. با استفاده از مبانی نظری میتوان گفت که کسب مهارت هوش هیجانی، دانشآموز را قادر میسازد که مواجههای هوشمندانه با هیجانهای خود داشته باشد و با اعتمادبهنفس بیشتری برای یادگیری تلاش کند. در این خصوص نقش معلمان از اهمیت بسزایی برخوردار است؛ چرا که آنان در عصر حاضر بدون آگاهی از روانشناسی، جامعهشناسی روشهای آموزشی، اصول یادگیری و نحوه ارزشیابی و استفاده از وسایل کمکآموزشی، که هوش هیجانی دانشآموزان را تقویت مینماید، نمیتوانند وظیفه خطیر خود را به نحو شایسته انجام دهند.

Keywords:

هوش هیجانی , پیشرفت تحصیلی , یادگیری , تدریس , دانش آموزان