اولویت بندی سیستم حمل ونقل عمومی با رویکرد توسعه پایدار شهری با استفاده ازروش تحلیل سلسله مراتبی AHP مطالعه موردی: کلانشهر اصفهان

نظریه توسعه پایدار و توسعه پایدار شهری و منطقه ای مستلزم تغییر زیرساخ تهای سیاسی، اجتماعی، کالبدی و اقتصادی استکه باید مدیریت و برنامه ریزی توسعه شهری و منطق های بر مبنای چارچوب اصول توسعه پایدار فراهم گردد. یکی از مهم ترینعوامل اثرگذار بر توسعه، حمل ونقل است. حمل ونقل که با جابجایی بار و مسافر زمینه ای برای افزایش رفاه و تسهیلات ملیاست می تواند نقشی مهم در فرآیند رشد اقتصادی نیز داشته باشد. افزایش حمل ونقل عمومی می تواند بر کاهش مصرفسوخت، کاهش آلودگی آب وهوا، اشتغال زایی، کاهش هدر رفت زمان، رفع ترافیک شهری و بهبود الگوهای کاربری زمین کمککند. در تمام دنیا مدیران تلاش می کنند، حمل ونقل را در قالب مدیریت سازماندهی کنند و با استفاده از جدیدترین روش هایطراحی و برنامه ریزی و با در اختیار گرفتن تمام ابزارهای ممکن و همکاری با متخصصان رشته های مختلف، راه را برای رسیدنبه یک راه حل پایدار درزمینه حمل ونقل عمومی هموار کند. در کشور ایران حمل ونقل یکی از مهم ترین دغدغه های مدیریتکلانشهری است. ازاین رو لازم است، مدیران و برنامه ریزان شهری در جهت توسعه پایدار حمل ونقل عمومی، طرح ها وبرنامه ریزی های کوتاه مدت، میان مدت و بلندمدت را به مرحله اجرا بگذارند. از همین روی، هدف پژوهش حاضر بررسی مطالعاتدرزمینه ارتباط حمل ونقل عمومی و توسعه پایدار می باشد. بر اساس مطالعات موجود، با توجه به اهمیت و ضرورت موضوعموردنظر، مقاله حاضر با استفاده از رویکرد MCDM و با استفاده از روش سلسله مراتبی AHPبه اولویت بندی سیستمحمل ونقل عمومی با رویکرد توسعه پایدار شهری در کلانشهر اصفهان پرداخته است .

Keywords:

توسعه پایدار , حمل ونقل عمومی , حمل ونقل پایدار , مدل تحلیل سلسله مراتبی , کلانشهر اصفهان