ارائه راهکارهای بهبود نارسایی املایی در دانش آموزان

نارسا نویسی یا دیسگرافیا یک ناتوانی یادگیری است که با مشکلات نوشتن مشخص می شود، مانند اختلال در دست خط، املای ضعیف و مشکلات در انتخاب کلمات مناسب برای استفاده. نارسانویسی می تواند کودکان یا بزرگسالان را تحت تاثیر قرار دهد. کودکان مبتلا به نارسانویسی ممکن است گاهی ناتوانی ها یا اختلالات یادگیری دیگری نیز داشته باشند. هنگامی که در بزرگسالی رخ می دهد، آن رامعمولا به دنبال یک تروما، مانند سکته مغزی، و پزشکان ممکن است به آن به عنوان آگرافیا اشاره کنند. املا نویسی به عنوان یکی از مهارت های تحصیلی، از محصولات اصلی رشد زبان در کودکان است. رشد املا نویسی مستلزم رشد مهارت های حسی مانند دیداری و شنیداری، مهارت های حرکتی درشت و ظریف، مهارت های شناختی مانند توجه، حافظه و پردازش سریع و صحیح است که به مرور زمان شکل می گیرد تا اینکه کودکان از کلاس اول شروع به نوشتن کنند. در مسیر رشد مهارت املا نویسی غلط املایی داشتن جزئی طبیعی از رشد کودک است و تقریبا هر کسی که مسیر دانش آموزی را طی کرده باشد کم و بیش غلط های املایی را تجربه کرده است. اما چنانچه اگر تعداد بالای غلط های املایی، رویه ای عادی و تکراری باشد، قابل ملاحظه و پیگیری هستند. در این مبحث به ارائه راهکارهای بهبود نارسایی املایی در دانش آموزان پرداخته می شود.

Keywords:

املا , ابتدایی , بهبود املا نویسی