ساختار کلاس درس بر خودباوری تحصیلی دانش آموزان

هدف از پژوهش حاضر، ساختار کلاس درس بر خودباوری تحصیلی دانش آموزان است. در این پژوهش سه نوع سبک مدیریت کلاس (سبک مداخله گر, سبک تعاملی و سبک غیرمداخله گر) در نظر گرفته شده است. نظام تربیتی پیشرو به دنبال مهیا نمودن دانش آموزان امروز برای رویارویی با چالش های بزرگ و کوچک جهان آینده است و معلمان و مربیان این نظام می دانند که دیگر نقش سنتی آنان به عنوان توضیح دهندگان کتابهای درسی و پرسش گران دروس به پایان رسیده و نسل آینده از آنها انتظار دارد تا تدوین کنندگان مهارتهای زندگی همانند تفکر خلاق، قدرت حل مسئله، تفکر انتقادی، افزایش توان جامعه پذیری و نظایر آن باشند و دانش آموزان را چنان به کارهای خلاق و مولد سوق دهند که آنان خود بتوانند راه خویش را در محیطهای پرفراز و نشیب آینده پیدا نمایند. فردی که خودباوری تحصیلی پایینی دارد، در کنترل فرآیندهای تحصیلی ناتوان است. هنگامی که با موانع تحصیلی رو به رو می شود، اگر تلاش های اولیه او در برخورد با مشکلات بی نتیجه باشد، سریعا قطع امید می کند، اما فردی که خودباوری تحصیلی بالایی دارد، بر این باور است که می تواند به طور موثر با مشکلات تحصیلی مقابله کند. او در تکلیف ها استقامت نموده و اغلب در سطح بالایی عمل می کند. اینگونه افراد از اشخاصی که خودباوری تحصیلی کمی دارند، به توانایی های خود اطمینان بیشتری دارند. خودباوری زیاد، توانایی مسئله گشایی و تفکر تحلیلی را بهبود می بخشد. باورهای تحصیلی بیانگر اطمینان فرد به توانایی خود در انجام موفقیت آمیز تکالیف تحصیلی، در یک تراز مشخص، می باشد. پژوهش حاضر در صدد آن است تا با بررسی ساختار کلاس درس بر خودباوری تحصیلی دانش-آموزان مورد بررسی قراردهد.

Keywords:

ساختار کلاس درس , خودباوری تحصیلی , دانش آموزان