نقش تعدیل کننده ناگویی عاطفی در رابطه بین سبک های دلبستگی و تنظیم شناختی هیجان دختران نوجوان

پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش میانجی ناگویی عاطفی در رابطه با سبک های دلبستگی و تنظیم شناختی هیجان در دختران شهرستان کوهدشت انجام شد. این پژوهش یک مطالعه توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر متوسطه شهرستان کوهدشت بودند. نمونه شامل ۲۸۳ نفر از دانش آموزان که با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای و تصادفی ساده از مدارس دخترانه متوسطه شهرستان کوهدشت انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش عبارتند از : الف) پرسشنامه سبک های دلبستگی(AAQ)، ب) پرسشنامه ناگویی عاطفی تورنتو-۲۰ (TAS-۲۰) ج) مقیاس تنظیم هیجانی گراس و جان(۲۰۰۳). جهت توصیف داده ها از شاخص های آمار توصیفی و برای تحلیل داده ها از آزمون های آماری ضریب همبستگی پیرسون، برای برازش مدل پیشنهادی از شاخص های برازندگی شامل برازش هنجار شده (NFI)، شاخص برازش مقایسهای (CFI)، شاخص برازندگی افزایشی(IFI)، شاخص نیکویی برازش (GFI) و شاخص نیکویی برازش تعدیل شده یا انطباقی (AGFI) و شاخص خطای ریشه ی مجذور میانگین تقریب (RMSEA) استفاده میگردد. همچنین نرم افزار تحلیل داده ها برنامه SPSS و AMOS نسخه ۲۴ استفاده شد. یافته ها نشان داد که بین سبک های دلبستگی با متغیر ناگویی عاطفی رابطه معنادار وجود دارد و این رابطه در خصوص سبک دلبستگی ایمن به صورت مستقیم (P<۰/۰۰۱) و در خصوص سبک های اجتنابی و دوسوگرا به صورت معکوس می باشد (P<۰/۰۰۱). همچنین نتایج نشان داد که بین ناگویی عاطفی و تنظیم هیجانی رابطه معنادار وجود دارد (P<۰/۰۰۱). همبستگی بین متغیر ارزیابی مجدد با متغیر ناگویی عاطفی به صورت معکوس می باشد همبستگی بین متغیر سرکوبی با متغیر ناگویی عاطفی به صورت مستقیم (P<۰/۰۰۱) می باشد. یافته های پژوهش، همبستگی بین سبک دلبستگی و تنظیم هیجانی دانش آموزان با میانجی گری ناگویی عاطفی دختر دوره متوسطه را نشان می دهد.

Keywords:

تنظیم هیجان , سبک دلبستگی اجتنابی , سبک دلبستگی ایمن , سبک دلبستگی دوسوگرا , ناگویی عاطفی