اثر بخشی الگو ارتقا شادکامی بر روی خلق مثبت و سلامتی در سالمندان زن

مقدمه:  شادکامی به عنوان تجربه درونی مثبت و یکی از شاخص های سلامت روانی که ناشی از ارزشیابی شناختی و عاطفی افراد از زندگی شان است، موردتوجه روان شناسان بسیاری در دهه اخیر قرار گرفته است. از همین رو پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی الگو ارتقا شادکامی بر روی خلق مثبت و سلامتی سالمندان انجام شد. روش: این پژوهش ازلحاظ هدف کاربردی و ازلحاظ نحوه گردآوری داده ها به روش تجربی انجام شد. طرح پژوهش نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری  دو ماهه با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه سالمندان ۶۰ تا ۶۵ سال ساکن شهر تهران در سال ۱۴۰۲ بود که از این بین ۲۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه ۱۰ نفری آزمایش و کنترل جای داده شدند. ابزار پژوهش حاضر، خرده مقیاس خلق مثبت و سلامتی پرسشنامه شادکامی آکسفورد (۲۰۰۰) بود که به منظور جمع آوری اطلاعات در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری بر روی آزمودنی ها اجرا شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون انداره گیری واریانس مکرر استفاده شد. یافته­­ ها: بر اساس نتایج بین آزمودنی می توان گفت که در متغیر خلق مثبت و سلامتی مقدار F مشاهده شده در سطح ۰۱/۰ تفاوت معنی داری بین گروه آزمایش و کنترل را نشان می دهد که اندازه اثر برای مولفه خلق مثبت و سلامتی به ترتیب ۳۴/۰ و ۴۸/۰ بدست آمد که نشان دهنده ی حد متوسط اثر گذاری الگوی ارتقاء شادکامی بر روی خلق مثبت و سلامتی در سالمندان می باشد. همچنین بر اساس نتایج درون آزمودنی می توان گفت، اثر تعامل زمان در گروه نیز معنی دار بوده است؛ بدین معنی که زمان در کاهش میزان اثربخشی این روش درمانی، از پس آزمون به پی گیری اثر نداشته است (۰۵/۰›p). نتیجه ­گیری: بر اساس یافته­های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که آموزش الگوی ارتقا شادکامی باید به عنوان مداخله ای موثر در بهبود وضعیت سلامتی سالمندان در نظر گرفته شود. به عبارتی، باتوجه به آن که تقویت شادکامی در دوران سالمندی بر بهبود سطح سلامتی و خلق مثبت تاثیر بسزایی دارد، می بایست، سیاست گذاری ها و برنامه ریزی های مناسب جهت ارتقا شادکامی در دوران سالمندی اتفاق بیافتد.

Keywords:

Keywords: Happiness , positive mood , health , older adults women. , واژه های کلیدی: شادکامی , خلق مثبت , سلامتی , زنان سالمند.