نقش نظریه ذهن عاطفی در پیش بینی درگیری تحصیلی، حساسیت به طرد و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان ابتدایی مدارس شهر لیکک

تحصیل و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مستلزم درک و توجه به عوامل روان شناختی می باشد. یکی از این عوامل، نظریه ذهن عاطفی است که موثر بر پیش بینی درگیری تحصیلی و حساسیت به طرد می باشد. این نظریه، دانش آموزان را قادر به درک و تفسیر افکار و احساسات خود و دیگران می کند. مطالعه حاضر با هدف بررسی نقش نظریه ذهن عاطفی در پیش بینی درگیری تحصیلی و حساسیت به طرد و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان ابتدایی مدارس شهر لیکک انجام شده است. نمونه ای از ۳۰۰ دانش آموز ابتدایی درگیر شده است. ابزارهایی از جمله پرسشنامه های نظریه ذهن عاطفی، مقیاس های درگیری تحصیلی، حساسیت به طرد و پیشرفت تحصیلی استفاده شده اند. نتایج حاکی از ارتباط معنادار بین نظریه ذهن عاطفی و درگیری تحصیلی، حساسیت به طرد، و پیشرفت تحصیلی است. دانش آموزان با ذهنیت عاطفی بالاتر، معمولا درگیری کمتری دارند، احساس کمتری از طرد می کنند و پیشرفت تحصیلی بیشتری دارند. بر اساس این یافته ها، مشاوران و مدیران آموزشی می توانند برنامه هایی تدوین کنند که به تقویت نظریه ذهن عاطفی و کاهش درگیری تحصیلی و حساسیت به طرد در دانش آموزان کمک کنند.

Keywords:

ذهن عاطفی , درگیری تحصیلی , حساسیت به طرد , پیشرفت تحصیلی , دانش آموزان ابتدایی شهر لیکک.