شناسایی مولفه های آموزش دانشگاهی مبتنی بر اقتصاد دانشبنیان و ارائه الگوی مناسب

آموزش، به عنوان اصلی ترین پایگاه ایجاد نیروی اقتصادی در اقتصاد دانش بنیان است. تامین نیازهای آموزشی مستلزم پیگیری اشکال متعدد کسب دانش است. اقتصاد به پیش بینی نیروی انسانی موردنیاز بخش های مختلف اجتماعی کمک می کند و آموزش در کیفیت جمعیت و توانایی های اکتسابی آنها موثر است. به تناسب نوع و کیفیت محتوای آموزش و پژوهش و میزان آن، سرعت تبدیل اقتصاد منبع محور به اقتصاد کارآیی محور و در نهایت به اقتصاد دانش بنیان و نیز رشد اقتصادی متفاوت می باشد. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی، از نظر روش توصیفی و از لحاظ گردآوری داده ها ترکیبی(آمیخته) انجام شد. دراین راستا، به شیوه تحلیلی پیشینه(نظری و تجربی) آموزش دانشگاهی و اقتصاد دانش بنیان مورد بررسی قرار گرفت و در بخش میدانی به روش نمونه گیری هدفمند از طریق مصاحبه نیمه ساختار یافته ۱۵ نفر از خبرگان شامل اساتید و مدیران پژوهشی دانشگاه آزاد استانهای تهران و البرز ، داده های گردآوری شده، به روش تحلیل تم (مضمون) با نرم افزار Nvivo تجزیه و تحلیل گردید پس از شناسایی و استخراج حداقل ده مولفه اصلی و موثر بعنوان عوامل زمینه ای و پیشران هر کدام با پنج مولفه در سه طبقه کلی عوامل زمینه ای؛ عوامل پیشران و خروجی ها و پیامدهای آموزش دانشگاهی مبتنی بر اقتصاد دانشبنیان طبقه بندی ودر نهایت از روش کمی با نرم افزار smart.pls بمنظور اعتبار یابی مدل محقق ساخته پژوهش استفاده گردید. بر اساس نتایج بدست آمده، چشم اندازهای اقتصاد دانش بنیان به میزان ۶۷۷/۰ بر عوامل زمینه ساز تاثیر دارد. عوامل زمینه ساز به میزان ۵۱۸/۰ بر عوامل پیشران تاثیر دارد. عوامل پیشران به میزان ۵۵۱/۰ بر سرمایه انسانی تاثیر دارد. سرمایه انسانی به میزان ۳۳۶/۰ بر نتایج و پیامدها تاثیر دارد. نتایج و پیامدها به میزان ۳۲۸/۰ بر هدف آرمانی (تقویت توسعه پایدار) تاثیر دارد. همچنین موانع و آسیب ها نقش تعدیلگر به میزان ۳۴۶/۰ دارد.

Keywords:

توسعه پایدار