عوامل تسهیل گر و موانع مشارکت ورزشی بیماران خاص با رویکرد زندآگاهی

زمینه و هدف: پژوهش حاضر، با هدف شناخت موانع و تسهیل­گر هایی که توسط بیماران خاص هنگام شرکت در ورزش تجربه شده بود، به روش کیفی و با رویکرد زندآگاهی انجام شد. روش: جامعه آماری، تجربیات مشارکت ورزشی ۱۳ بیمار خاص فعال و غیرفعال استان تهران بود. روش نمونه گیری به صورت گلوله برفی و هدفمند انجام شد که برای دستیابی به این هدف از جمع آوری داده ها به وسیله مصاحبه نیمه ساختار مند استفاده شد. داده ها با استفاده از تحلیل موضوعی مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند و برای تحلیل داده ها از نرم افزار مکس کیودا ۲۰۱۸ استفاده شد. یافته ها: تحلیل داده ها منجر به شناسایی ۳۴ کد اولیه، ۱۷ مضمون اصلی و ۲ کد گزینشی (عوامل فردی و عوامل محیطی) شد. تسهیل­گر های عوامل فردی و محیطی برای داشتن مشارکت ورزشی بیشتر شامل: حس رضایت، سلامتی و آمادگی جسمانی، دست یابی به اهداف، آرامش روحی و روانی، تعلق اجتماعی، مشاوره پزشکی و مالی و موانع فردی و محیطی شامل: عدم خودکارآمدی، عدم انگیزه، نگرش منفی، ناتوانی، عدم تعلق اجتماعی، زیرساخت، زندگی پرمشغله، مالی، عدم آگاهی و ویروس بودند. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که موانع ورزش بیشتر محیطی هستند، درحالی که تسهیل گر ها عوامل فردی بودند. سلامتی و آمادگی جسمانی، حس رضایت و آرامش روحی و روانی از مهم ترین مولفه های تمایل به شرکت در ورزش محسوب می شدند. بدین ترتیب، موانع بر تسهیل گر ها غلبه کرده و افرادی که پیش تر به ورزش می پرداختند را به غیرفعال تبدیل می کنند.

Keywords:

Athletic Injuries , Hemophilia , Kidney Transplantation , Multiple Sclerosis , Thalassemia , آسیب های ورزشی , ام اس , پیوندکلیه , تالاسمی , هموفیلی