بررسی تاثیر مداخله بر مبنای مدل پرسید بر رضایت زناشویی پرستاران زن شاغل در بیمارستان کاشانی شهرکرد(۱۴۰۲)

مقدمه: رضایت زناشویی از جمله عوامل مرتبط با سلامت روان و استرس شغلی پرستاران است. پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر مداخله مبتنی بر مدل پرسید بر رضایت زناشویی پرستاران زن شاغل در بیمارستان کاشانی شهرکرد انجام شد. روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی دو گروه قبل و بعد، ۵۰ نفر(دو گروه ۲۵ نفر) از پرسنل پرستاری زن شاغل در بیمارستان کاشانی شهرکرد بر اساس معیارهای ورود به مداخله به روش نمونه­ گیری در دسترس و تصادفی ساده به دو گروه تقسیم شدند. ابزار پژوهش، فرم کوتاه پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ و پرسشنامه مشخصات فردی بود. برای گروه مداخله ۸ جلسه ۲ ساعته هفتگی برگزار گردید و قبل، بلافاصله و ۴ هفته پس از پایان مداخله پرسشنامه رضایت زناشویی اینریچ توسط دو گروه تکمیل شد. تجزیه و تحلیل داده­ ها با استفاده از میانگین، انحراف­معیار، آنالیز واریانس با اندازه­های تکراری، آزمون دقیق فیشر، آزمون تعقیبی بونفرونی و آزمون ویلکاکسون، آزمون­های ناپارامتری من­ویتنی در سطح خطای ۵ درصد و با نسخه­ی ۲۶ نرم­ افزار SPSS انجام شد. یافته ­ها: میانگین نمرات رضایت زناشویی در پرستاران گروه مداخله قبل از آموزش ۹۰/۲۳±۰۰/۱۶۳، بلافاصله بعد آموزش ۸۹/۱۷±۹۶/۱۷۹ و ۴ هفته بعد آموزش برابر ۷۵/۱۸±۶۰/۱۷۹ و در گروه کنترل قبل از آموزش ۰۱/۱۳±۵۶/۱۶۵، بلافاصله بعد آموزش ۸۵/۱۳±۲۴/۱۶۳ و۴ هفته بعد از آموزش برابر ۱۲/۱۳±۳۲/۱۶۲ بود. بر اساس نتایج آزمون ویلکاکسون، نمره رضایت زناشویی در گروه مداخله در حیطه­های موضوعات شخصیتی، ارتباط زناشویی، حل تعارض، مدیریت مالی، فعالیت­های اوفات فراغت، روابط جنسی، ازدواج و فرزندان، بستگان و دوستان و جهت­گیری مذهبی بلافاصله و ۴ هفته بعد آموزش بطور معناداری بیشتر از قبل آموزش بود (۰۰۱/۰>p) نتیجه ­گیری: آموزش مهارت­های زندگی بر مبنای مدل پرسید تاثیر مثبتی در افزایش رضایت زناشویی پرستاران زن داشت؛ لذا پیشنهاد می ­گردد، آموزش مهارت­های زندگی برای پرستاران متاهل مبتنی بر سیاستگذاری سلامت به طور دوره­ای برگزار شود.

Keywords:

Marital satisfaction , PERSED , رضایت زناشویی , پرسید , پرستار