جانهای بیمار ، ذهنهای سرحال ، جستاری پسافرویدی به هیپنوتیزم ، ناخوشی وسلامتی

فروید در »مقاله ماورای اصل لذت « نوشته است ، پس از سالها کار فشرده متوجه شدیم که تحلیلگر هدفی جز این ندارد که به بیمار تعبیر بدهد و هنر این است که مقاومت ها برملا و نشان داده شوند - اینجا همان جایی است که » انتقال « نقش تلقین را ایفا می کند .در این جستار تلاش می شود تا روانکاوی پس از انچه بعنوان یک درمان شناخته میشود با تعمق در نظریات فروید هنگام کار با شارکو و استفاده از هیپنوتیزم بطور مستقیم و پس از ان انتقال تعابیر ، انچه اکنون به هیپنوتیزم اریکسونی شناخته میشود - پرداخته شود .همزمان تلاش دارم با نگاه به بیماریهای روان تنی ، مسیری که از شناخت هیستری و فلج هیستریک اغاز شد و با ارتقای مطالعات شارکو تعمیم یافت را با فضای دوگانه ذهن - بدن دکارتی مقایسه کرده و از منظر بیماری و ناخوشی ، سلامتی را به تماشا بنشینیم.