اثربخشی درمان هیپنوتیزم شناختی بر مشکلات تنظیم هیجان در بیماران مبتلا بهاختلال افسردگی اساسی

هدف از انجام پژوهش حاضر درمان هیپنوتیزم شناختی بر مشکلات تنظیم هیجان در بیماران مبتلا به اختلال افسردگی اساسی بود. روش پژوهش از نوع آزمایشی و با طرح پیش آزمون- پس آزمون با دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل بود. جامعه آماری تحقیق مشتمل بر کلیه بیماران مبتلا به اختلال افسردگی اساسی شهراسلامشهر در سال ۱۴۰۲-۰۳بود که از بین آنها ابتدا ۳۰ نفر نمونه مراجعه کننده به مرکز نبض زندگی به روش در دسترس انتخاب شد و بعد از اجرای پرسشنامه مقیاس دشواری تنظیم هیجان گرتز و روئمر (۲۰۰۴) با کسب نمره بالا تر از نمره برش در دو گروه همگن به صورت تصادفی جایگزین شدند. ابزار به کار رفته در این پژوهش، مقیاس دشواری تنظیم هیجان گرتز و روئمر (۲۰۰۴) بود. گروه آزمایش طی ۵ جلسه ۹۰ دقیقه ای درمان هیپنوتیزم شناختی ، را دریافت کردند و در این مدت گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکرد. داده ها از طریق تحلیل کواریانس چندمتغیره (مانکوا) تحلیل شد. نتایج نشان داد درمان هیپنوتیزم شناختی بر بهبود و کاهش بدتنظیمی هیجانی بیماران مبتلا به اختلال افسردگی اساسی ا ثر مثبت دارد .(P<۰۱/۰) با توجه به نتایج به دست آمده، به روشنی معلوم می شود که بکارگیری درمان هیپنوتیزم شناختی بر روی بیماران مبتلا به اختلال افسردگی اساسی موثر است و استفاده از آنها می تواند تاثیرات مفیدی در زمینه هیجانی به دنبال داشته باشد.

Keywords:

هیپنوتیزم شناختی , اختلال افسردگی اساسی , بدتنظیمی هیجانی