ارزیابی اثر نوع سنگدانه ها بر پتانسیل عریان شدگی مخلوط های آسفالتی

تلاش محققین و مهندسان بر آن بوده است تا با افزایش کیفیت و دوام مخلوط های آسفالتی، مانع از ایجاد خرابی های زودرس در روسازی شوند زیانهای رطوبتی مخلوط های آسفالتی که عریان شدگی نیز نامیده می شود علت ایجاد و گسترش بسیاری از خرابی های روسازی های آسفالتی است. عریان شدگی می تواند در اثر دو پدیده از بین رفتن چسبندگی و از بین رفتن پیوستگی بوجود آید انسجام مخلوط های آسفالتی در اثر چسبندگی مصالح سنگی و قیر معنی پیدا می کند پس یکی از مهمترین عملکردهای قیر در راهسازی چسبندگی آن است که به عنوان ماده چسبنده بین مصالح سنگی و یا بین قشر آسفالت و جسم راه عمل می کند. در عریان شدگی، پیوند بین مصالح سنگی و قیر به وسیله آب شکسته می شود. در این مقاله به تاثیر انواع سنگدانه های استفاده شده در مخلوط اسفالتی پرداخته شده است. و خصوصیت انواع مختلف مصالح سنگی استفاده شده در اسفالت بررسی شده و حساسیت رطوبتی مصالح آسفالتی سنجیده شده است، با توجه به اینکه معادن سنگ مورد استفاده در کارهای راهسازی از تنوع در نوع و جنس سنگ برخوردار نیستند و اغلب آن ها را معادن سنگ کربناته (مانند سنگ آهک) و برخی هم معادن سیلیسی تشکیل می دهند به این نتیجه رسیده شد که مصالح سنگی حاوی درصد بالای سیلیس که جاذب آب است، مستعد برهنگی بوده و مصالح با مقادیر کم سیلیس، دافع آب بوده و در برابر برهنگی مقاومت دارند

Keywords:

عریان شدگی , مصالح سنگی آسفالتء مصالح آسفالت گرم , روسازی ,