حد آستانه توسعه مالی و مصرف انرژی در ایران

انرژی به عنوان یک کالای مصرفی ضروری برای خانوارها و به عنوان یک نهاد ضروری برای تولیدکنندگان نقش بسیار مهمی در رشد اقتصادی دارد. هدف از این مقاله بررسی ارتباط توسعه مالی و مصرف انرژی در ایران است. بدین منظور با به کارگیری روش سری زمانی ساختاری و تصریح درجه دوم توسعه مالی به مدل سازی تاثیر توسعه مالی بر مصرف انرژی در بازه زمانی ۱۳۵۳-۱۳۹۱ در اقتصاد ایران پرداخته شده است. نتایج برآورد مدل نشان می دهد شاخص توسعه مالی تاثیری غیرخطی و آستانه ای بر مصرف انرژی داشته است. بدین معنا که در ابتدا توسعه مالی تاثیری منفی بر مصرف انرژی داشته است و سپس پس از عبور از حد آستانه توسعه مالی، تاثیری مثبت و معنی دار بر مصرف انرژی داشته است. همچنین سایر عوامل غیرقابل مشاهده در مدل همچون تکنولوژی توانسته اند تغییرات سطح مصرف انرژی در اقتصاد ایران را تا حدودی توضیح دهند. به علاوه نتایج برآورد مدل نشان داده است قیمت انرژی تاثیری منفی و معنی دار بر مصرف انرژی داشته است درحالی که تولید ناخالص داخلی سرانه واقعی و نرخ شهرنشینی تاثیری مثبت و معنی دار بر مصرف انرژی داشته اند.

Keywords:

Financial Development , Energy Consumption , Iran , Structural Time Series Approach , توسعه مالی , مصرف انرژی , ایران , رویکرد سری زمانی ساختاری