تحلیل فقهی «ترکیب سلف موازی و حواله» در «اوراق سلف موازی استاندارد»

یکی از ابزارهای مالی اسلامی که به نقدشوندگی قراردادهای سلف می افزاید، قراردادهای سلف موازی استاندارد است. طی سال های اخیر این ابزارها در برخی کشورهای اسلامی مورد استفاده قرار گرفته و به تازگی به بازار سرمایه ایران نیز معرفی شده است. این ابزار نخستین بار در نفت و فرآورده های نفتی و با هدف تامین مالی پروژه های نفتی پیشنهاد گردیده و به سلف نفتی مشهور است. مهم ترین اشکال قراردادهای سلف موازی استاندارد از لحاظ فقهی، عدم امکان حضور در بازار ثانویه است. کمیته فقهی سازمان بورس اوراق بهادار، برای رفع این مشکل، راه کار «ترکیب سلف موازی استاندارد» را پیشنهاد کرده است. این نوشتار کوشیده است به روش تحلیلی، با تشریح راه کار ذکر شده و همچنین مطالعه عقد حواله در کتب فقهی امامیه و اهل سنت، راه کار «ترکیب سلف موازی با حواله» را نقد و بررسی کند. تحقیق حاضر نشان می دهد این روش، قابلیت اجرا در سطح منطقه را ندارد، اما برای کاربرد داخلی می توان از آن استفاده کرد.

Keywords:

Induced contract , Parallel contract , Standard parallel predecessor , Inductor , Initial combination and remittance , عقد سلف , عقد سلف موازی , سلف موازی استاندارد , سلف نفتی , ترکیب سلف و حواله.