آزمون رابطه رشد صادرات غیرنفتی و رشد اقتصادی در ایران (با استفاده از دادههای فصلی و به تفکیک کدهای دو رقمی ISIC)

درخصوص رابطه رشد صادرات غیرنفتی و رشد تولید ناخالص داخلی سه فرضیه رشد صادرات پایه، صادرات رشد پایه و رابطه متقابل رشد اقتصادی و رشد صادرات قابل طرح است. طی نیم قرن اخیر در آزمون این فرضیه ها چهار نوع روششناسی از یکدیگر قابل تمیز است. در دو دهه ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ مطالعات مبتنی بر محاسبه ضرایب همبستگی بودهاند. در دهه ۱۹۸۰ مبتنی بر الگوهای رگرسیونی شدند و در دهه ۱۹۹۰ بیشتر تکیه بر تکنیک علیت گرنجر داشتند و از ابتدای قرن ۲۱ به این سو تکنیکهای همجمعی و آزمونعلیت الگوی تصحیح خطای گوئیکی و سالمی کاربرد بیشتری یافتند. همچنین در سالهای اخیر مطالعات اذعان دارند که در بررسی رابطه رشد صادرات و رشد اقتصادی اندازه نمونه، دوره مطالعه و تکنیک آماری نقش اثرگذاری بر نوع علیت رشد و صادرات دارند، اما بیش از همه بر عدم تجمیع اطلاعات در بررسی رشد صادرات و رشد اقتصادی تکیه می کنند. مطالعه حاضر ضمن درنظرگرفتن رویکردهای جدیداز اطلاعات رشد صادرات غیرنفتی به تفکیک رشته فعالیتهای صنعتی و رشد تولید ناخالص داخلی در بازه زمانی فصلی استفاده نموده و با استفاده از آزمونهای همگرایی، همجمعی و علیت، زیربخشهای صادرات غیرنفتی را از جنبه رابطه با رشد اقتصادی به چهار دسته تقسیم می کند.

Keywords:

Export , Growth , Co-Integration , Granger Causality , صادرات , رشد اقتصادی , همجمعی , علیت گرنجر