رابطه آموزش حضوری و تشویق خلاقیت با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

در روند تحولات عظم بشری و عصر پرتکاپوی فناوری و بمباران های اطلاعاتی و تحلیل رفتن منابع طبیعی و تهاجم ارتباطی که هر لحظه اختراع و اکتشافی دگرگونی های ژرفی در نحوه زندگی و روابط و نگرش ها از خود بر جای می گذارد نیاز به خلاقیت و نوآوری است نوآوری می تواند پیشرفتی کوچک درون مدرسه یا تغییر ساختار رویه های کاری در سازمان آموزش و پرورش باشد فرآیند نو آوری ظریف و شکننده است ظهور و رشد خلاقیت و نوآوری مستلزم وجود فضایی است که در آن از افکار مختلف و پیشنهاد های سازنده و تحقیقات بنیادی حمایت می شود نوآوری هر روز از محدودیتها می کاهد و غیر ممکن های بیشتری را ممکن می سازد سازمان آموزش و پرورش باید انگیزه هایی برای ایجادو رشد نوآوری و خلاقیت پدید آورد و برای رسیدن به جامعه ای خلاق و مبتکر و نوآور نیاز داریم تا روش های پرورش خلاقیت را در فرزندان و دانش آموزان بشناسیم بنابراین نوآوری و خلاقیت در زمینه آموزشی از زمانی مطرح می شود که جامعه در اثر پیشرفت علمی و فنی دچار تحول می شود و آموزش و پرورش نیز که هدفش پاسخگویی به نیازهای اجتماعی اخلاقی و انتقادی جامعه است باید متناسب بت تولات تغییر را پذیرد و با شرایط جدید سازگار شود خلاقیت در شناخت دقیق و علمی افراد و چگونگی رشد ذهنی و شخصیتی از طریق تحول و پیشرفت در روانشناسی کودکان و نوجوانان از همان دوران پیش دبستان نقش موثری را دارد .

Keywords:

آموزش حضوری , خلاقیت , پیشرفت تحصیلی , دانش آموزان , شخصیت , رشد ذهنی