جایگاه و نقش معلم و شیوه های آموزش و تربیت اخلاقی از دیدگاه اسلام

معلم با توجه به نفوذ معنوی اش، قلب ، اندیشه و رفتار دانش آموز را تسخیر می نماید. تمام رفتار معلم از کوچکترین حرکات و اشارات او ، تا نحوه گفتار و عملش همه توسط دانش آموزان تقلید می شود. دانش آموز ، معلم را الگو و سرمشق اخلاق و رفتارخویش قرار می دهد، زیرا شاگرد معلم را سرآمد افراد و والاترین شخصیت ها می داند، پس سعی می کند کمالات و شخصیت او را در خویش تجلی دهد و همان راه را برود که او رفته است. او آنچه را معلمش خوب بداند ارج می نهد، و آنچه را بی ارزش شمارد زشت می انگارد. او معلم را محور تمام ارزش های انسانی و اجتماعی می داند؛ بنابراین حتی ضد ارزش های وجود معلم را ارزش می پندارد. تربیت دینی دارای ابعاد اعتقادی، اخلاقی و عبادی است. اعتقادات پایه های عمل هر فرد را تشکیل می دهند. اخلاق و عبادات در واقع نتیجه اعتقادی است که همراه با شناخت و ایمان باشد. بنابراین پرداختن معلم و کتب درسی به ابعاد تربیت دینی ، ضروری است. شیوه اثر گذاری دانش آموزان بر یکدیگر نیز با درگیر کردن ابعاد انسان یعنی تاثیر بر شناخت ها و احساسات فرد است که در نتیجه آن رفتار فرد متناسب با ارزشهای القا شده تغییر می کند. معلمان می توانند در جهت افزایش شناخت دانش آموزان نسبت به آموزه های دین نقش های الگویی و آموزشی داشته باشند. این آموزش در صورتی کارساز خواهد بود که در همه زمینه های شناختی ، احساسی و عملی انجام گیرد. ویژگی های معلم مانند تربیت دینی ، اخلاق نیک ، مطابقت گفتار و کردار ، محبوبیت و مقبولیت او در نفوذ او در دانش آموزان تاثیر مثبت دارد. علاوه بر الگو بودن و آموزش دادن در صورتی که معلم اصول تربیت را به کار گیرد، می توان گفت وظیفه خود را به عنوان یک مربی انجام داده است.

Keywords:

معلم , تعلیم و تربیت , تربیت اخلاقی , اخلاق , اسلام , نقش معلم