توسعه راهبردی مدیریت ریسک بر ارتقای تاب آوری مناطق آسیب دیده از بحران

یکی از راهکارهای موثر در مدیریت بحران و ارتقای تاب آوری مناطق آسیب دیده، بهره مندی از بیمارستان های صحرایی نظامی است. این در حالی است که در زمان برپایی این قبیل بیمارستان ها، ریسک های مختلفی وجود دارد و توسعه راهبردهای مدیریت موثر این قبیل ریسک ها می تواند منجر به ارتقای تاب آوری مناطق آسیب دیده از بحران شود. تحقیق حاضر بر اساس روش گردآوری داده ها، پیمایشی-توصیفی و بر اساس ماهیت داده ها، آمیخته است. همچنین به علت کاربرد نتایج، کاربردی است. بدین منظور در مرحله نخست پس از احصای ریسک ها به غربال آنها با استفاده از شاخص روایی محتوایی پرداخته شد. در گام دوم ریسک های غربال شده، با استفاده از رویکرد ترکیبی «تجزیه وتحلیل عوامل شکست و الگوریتم تحلیل سلسله مراتبی» در سه دسته ریسک های کم خطر، با خطر متوسط و پرخطر طبقه بندی شدند. مقایسه نتایج حاصل با نتایج ارزیابی ریسک ها با استفاده از روش تجزیه وتحلیل عوامل شکست کلاسیک، حاکی از کارآمدی بالای روش پیشنهادی است. بر اساس نتایج این دو گام، ریسک های مربوط به عدم دسترسی به زیرساخت های انرژی، مسیر انتقال بیمار، تغییر محل احداث، عدم وجود تجهیزات اتاق عمل و عدم دسترسی به سیستم دفع زباله، پنج ریسک مهم شناسایی شده دارای وزن بالا هستند. در ادامه و در گام سوم با استفاده از رویکرد ترکیبی «الگوریتم تحلیل سلسله مراتبی و تحلیل سوات»، نقاط قوت و ضعف سازمان های نظامی در ساخت و برپایی بیمارستان صحرایی نظامی احصاء و بر اساس نتایج آن، راهبردهای نه گانه و راه کارهای اجرایی یازده گانه در مدیریت بهینه ریسک برپایی بیمارستان های صحرایی نظامی ارائه شد.

Keywords:

مدیریت ریسک , بیمارستان صحرایی نظامی , ریسک