ارزیابی بازده عملکردی معلمان ابتدایی از طریق سنجش یادگیری دانش آموزان

مهم ترین فعالیتی که پس از اجرای برنامه های آموزشی صورت می گیرد ارزیابی از دانش آموزان است. ارزیابی فرآیندی است که بوسیله آن میزان دست یابی به اهداف آموزشی برای معلم و شاگرد تعیین می گردد. برای این که عملکرد دانش آموز بطور شایسته معین شود معلم بر اساس ملاکهای خاص خود و میزان تغییری که در رفتار شاگرد پدید آمده است داوری می کند. در واقع ارزیابی آخرین مرحله از فعالیتهای آموزشی معلم و تکمیل کننده سایر فعالیتهای اوست. در این مرحله معلم با استفاده از روشها و فنون مختلف اندازه گیری و ارزشیابی بازده یادگیری دانش آموزان را سنجش می کند و میزان توفیق آنان را در دستیابی به اهداف آموزشی تعیین می نماید. همچنین معلم با انجام این کار میزان موفقیت و شکست خود را در پیاده کردن مراحل مختلف طرح آموزشی تعیین می کند. او با بهره گیری از نتایج حاصل از ارزشیابی بازده یادگیری دانش آموزان و می تواند مراحل پیشین طرح آموزشی خود را وارسی کند، اشکالات کار را تشخیص دهد و در رفع آنها بکوشد. این موفقیت به فاکتورهای متعددی بستگی دارد که شیوه تدریس یکی از آنها است. معلم های موفق علاوه بر تدریس موثر و کارآمد یک درس سعی می کنند دانش آموز را در فضای خلاقانه تر کلاس درس بگنجانند. یعنی آنها حتی به طرز قرار گرفتن دانش آموزان در کلاس درس توجه داشته و می دانند که کدامیک از دانش آموزان را کنار هم قرار دهند تا الگوی یادگیری مطلوب تر برای یکدیگر باشند. در این بررسی رویکردهای اثر بخشی فرآیند یاد دهی یادگیری جهت ارتقای بازده معلمان دوره ابتدایی پرداخته می شود. در این پژوهش به ارزیابی بازده عملکردی معلمان ابتدایی از طریق سنجش یادگیری دانش آموزان پرداخته می شود.

Keywords:

آموزش , یادگیری , کیفیت , فرآیند یاددهی – یادگیری , بازده , معلمان ابتدایی