تاثیر هوشمند سازی فضا های مسکونی بر آسایش حرارتی انسان؛ مطالعه موردی: بناهای شهر دزفول

تامین همزمان آسایش حرارتی و حفظ انرژی یکی از چالش های مهم در عصر حاضر به شمار می رود که هوشمند سازی تاکنون، بهترین روش در این زمینه معرفی شده است. هدف از انجام این پژوهش، بررسی آسایش حرارتی فصل های مختلف شهر دزفول و تشخیص نیازمندی ها در جهت راحتی ساکنان و ادغام آن با روش های هوشمندسازی به منظور حفظ انرژی و دستیابی همگان به آن می باشد. روش کار به صورت استفاده از نرم افزار و محاسبات برای بدست آوردن آسایش حرارتی، سپس تحلیل و ادغام آن بر اساس ویژگی های استخراج شده از متون کتابخانه ای مختلف صورت گرفت. همچنین داده های بدست آمده نشان دادند ساکنان در حالت عادی و بدون امکانات، ۴/۱۰٪ آسایش حرارتی داشته که این مورد با به کارگیری روش های بیان شده مانند استفاده از فواره های اسپری آب هنگام ورود هوای طبیعی به داخل فضا جهت خنک شدن، توانست آن را به حداکثر برساند. در نهایت این نتیجه بدست آمد که به کارگیری هوشمندسازی در این امر، علاوه بر صرفه جویی در مصرف انرژی، با کنترل و تنظیم هوشمند سرمایش و باز و بسته شدن به موقع پنجره های هوشمند جهت تهویه هوای داخل، باعث راحتی و ارتقا کیفیت زندگی ساکنان شد.

Keywords:

هوشمند سازی , آسایش حرارتی , خانه هوشمند , سایکرومتریک