اثر فایتوزوم حاوی عصاره چای سبز بر عملکرد رشد، لاشه، ایمنی، فراسنجه های خونی و آنتی اکسیدانی و جمعیت باکتریایی ایلئوم جوجه های گوشتی

هدف از این مطالعه، مقایسه اثرات تغذیه ای فایتوزوم حاوی عصاره چای سبز و عصاره آن بر عملکرد رشد، لاشه، فراسنجه های خونی، پاسخ های ایمنی، وضعیت آنتی اکسیدانی، جمعیت باکتریایی ایلئوم و بیان ژن اینترفرون گاما بود. ۳۷۵ قطعه جوجه گوشتی نر سویه راس ۳۰۸ به طور تصادفی به ۵ تیمار، ۵ تکرار و ۱۵ قطعه جوجه در هر قفس تقسیم شدند. تیمارها شامل ۱- جیره پایه (شاهد منفی)، ۲- جیره پایه + ۱۰/۰ گرم بر کیلوگرم آویلامایسین، ۳- جیره پایه + ۶۰/۰ گرم بر کیلوگرم سالینومایسین، ۴- جیره پایه + ۴۰۰ میلی لیتر بر کیلوگرم عصاره چای سبز و ۵- جیره پایه + ۳۰۰ میلی لیتر بر کیلوگرم فایتوزوم عصاره چای سبز بودند. تیمارهای آزمایشی اثری بر عملکرد رشد و لاشه نداشتند (۰۵/۰P>). مالون دی آلدهید، تری گلیسرید، کلسترول، لیپوپروتئین با چگالی پایین پلاسما تحت تاثیر فایتوزوم عصاره در مقایسه با شاهد کاهش یافت (۰۵/۰P<). عیار آنتی بادی بر علیه گلبول های قرمز خون، ایمنوگلوبین G و ایمنوگلبولین M در جوجه های مصرف کننده مکمل فایتوزوم در مقایسه با شکل عصاره در ۲۸ روزگی افزایش یافت (۰۵/۰P<). استفاده از عصاره چای سبز جمعیت باکتریایی اشرشیاکلی را در مقایسه با آویلامایسین کاهش و جمعیت لاکتوباسیل ها را در مقایسه با سالینومایسین افزایش داد (۰۵/۰P<). بیان ژن اینترفرون گاما در طحال جوجه هایی که مکمل فایتوزوم را دریافت کردند در مقایسه با مصرف عصاره بالاتر بود (۰۵/۰P<). به طورکلی، فایتوزومه کردن عصاره چای سبز کارایی یکسانی در مقایسه با عصاره چای سبز معمولی بر فراسنجه های مورد ارزیابی نشان داده و می تواند به عنوان جایگزین در کاهش مصرف عصاره های گیاهی در تغذیه طیور مورد استفاده قرارگیرد.

Keywords:

آویلامایسین , چای سبز , سالینومایسین , طیور , فایتوزوم