تاثیر پودر پر آب کافت قلیائی بر عملکرد، برخی صفات مورفولوژی روده و اکسیداسیون گوشت جوجه های گوشتی آرین در دوره رشد و پایانی

این پژوهش به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف پودر پر آب کافت قلیائی بر عملکرد، مورفولوژی روده، پراکسیداسیون گوشت جوجه های گوشتی آرین از سن ۴۲ - ۱۵ روزگی انجام گردید. تعداد ۴۸۰ قطعه جوجه یک روزه مخلوط دو جنس (نسبت برابر) به صورت تصادفی بین ۲۴ پن توزیع شدند. تیمارهای مورد استفاده، چهار عدد و شش تکرار به ازای هر تیمار و ۲۰ قطعه جوجه به ازای هر تکرار بودند. جیره های آزمایشی حاوی سطوح مختلف ۰، ۲، ۴ و ۵ درصد پودر پر بود. به کار بردن چهار و پنج درصد پودر پر در دوره رشد، منجر به کاهش وزن­گیری و افزایش ضریب تبدیل غذایی در مقایسه با گروه شاهد گردید. سطح پنج درصد مصرف خوراک را در دوره رشد افزایش داد (۰۵/۰P<). در کل دوره سطح چهار درصد پودر پر، افزایش وزن بدن را در مقایسه با شاهد کاهش داد و مصرف خوراک در گروه دو درصد پودر پر کاهش یافت (۰۵/۰P<). ضریب تبدیل غذایی در کل دوره تفاوتی نداشت.  ارتفاع پرز ژژونوم در همه سطوح و ایلئوم در سطوح چهار و پنج درصد پودر پر کاهش و تراکم سلول های جامی در سطح پنج درصد افزایش یافت (۰۵/۰P<). با افزایش سطح پودر پر غلظت مالون دی آلدئید در گوشت سینه و ران تازه کاهش پیدا کرد به نحوی که گروه دریافت کننده پنج درصد پودر پر کمترین غلظت مالون دی آلدئید را داشت (۰۱/۰P<).  سطح پنج درصد پودر پر رطوبت بستر را کاهش داد (۰۵/۰P<) و سطوح پودر پر بر غلظت آمونیاک بستر اثر نداشت. تاثیر تیمار سطوح پودر پر آب­کافت قلیائی بر هیچ کدام از شاخص های تلفات، شاخص کارایی تولید و هزینه خوراک به ازای هر کیلوگرم وزن زنده معنی دار نشدند. به عنوان نتیجه گیری کلی، در جوجه­های گوشتی آرین با استفاده از پودر پر آب کافت قلیائی وزن بدن کاهش و ضریب تبدیل غذایی افزایش یافت در حالیکه میزان تلفات و شاخص کارایی تولید تغییر نداشت، اما موجب بهبود پایداری اکسیداتیو گوشت شد.

Keywords:

پودر پر آب کافت قلیائی , جوجه گوشتی , کیفیت بستر