ارزیابی باز آفرینی بافت فرسوده شهری با رویکرد مشارکت مردمی در محدوده باقرشهر

بحث بافت فرسوده شهری و بویژه پیوند با آن با مشارکت مردمی در مسائل شهری از جمله بازآفرینی امری است که در دهه اخیر در بسیاری از جوامع غربی مطرح شده است. بنابراین این پژوهش با هدف بررسی بازآفرینی بافت فرسوه شهری با رویکرد مشارکت مردمی در محدوده باقر شهر مشهد است. روش انجام پژوهش حاضر توصیفی- تحلیلی بوده که اطلاعات از طریق مطالعات کتابخانه ای و از طریق تکمیل پرسش نامه در بین ساکنان محدوده باقر شهر ۶۰ نفر، جمع آوری گردیده است و جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تی تک نمونه ای، آزمون تی دو نمونه مستقل در قالب نرم افزار SPSS استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد، در شاخص اقتصادی وضعیت زیرساخت ها متناسب با ظرفیت های اقتصادی محدوده بالاترین سطح با میانگین ۳.۰ درصد و جذب سرمایه گذاری برای رونق دادن به محله های سنتی در پایین ترین سطح با میانگین ۲.۴ درصد بوده است سپس در بعد اجتماعی وضعیت فضاهای مخروبه بافت فرسوده شهری از نظر تجمع بزهکاران و مجرمین محدوده بالاترین سطح با میانگین ۲.۷ درصد و وضعیت تمایل به مشارکت در بهسازی بافت فرسوده در پایین ترین سطح با میانگین ۲.۰ درصد بوده است و در بعد کالبدی وضعیت دسترسی محله نسبت به سایر نقاط شهری بالاترین سطح با میانگین ۲.۳ درصد، ساماندهی کاربری ها و توزیع مناسب فضا در پایین ترین سطح با میانگین ۲.۱ بوده است و سپس در بعد مدیریتی ایجاد سازمان هایی جهت مشوق های مشارکت مردمی بالاترین سطح با میانگین ۲.۶ درصد و وجود استقرار سازمان و نهادهای نوسازی و بهسازی در بافت محله در پایین ترین سطح با میانگین ۲.۲ در محدوده باقرشهر بوده است.

Keywords:

بازآفرینی , بافت فرسوده شهری , مشارکت مردمی