تحلیل مکانی زمانی جزایر حرارتی براساس تغییرات پوشش اراضی در شهرستان بابل

توسعه شهری تاثیر عمده ای بر آب و هوای شهری به ویژه افزایش دمای سطح زمین که به نوبه خود منجر به توسعه جزیره حرارتی شهری می شود، دارد. فناوری سنجش از دور به دلیل فراهم کردن دید یکپارچه، کم هزینه بودن و سریع، یک روش کارآمد در این زمینه می باشد. بنابراین، هدف از این مطالعه تحلیل و بررسی روند تغییرات مکانی و زمانی جزایر حرارتی در شهرستان بابل ناشی از گسترش فیزیکی این شهر در فصل سرد و گرم می باشد. نتایج نشان می دهد که در طول بازه زمانی مورد مطالعه اراضی ساخته شده گسترش چشمگیری داشته به طوری که از ۱۴ کیلومتر مربع سال ۱۹۸۶ به ۲۶ کیلومتر مربع در سال ۲۰۲۰ افزایش یافته است. بررسی خصوصیات بیوفیزیکی برای فصل گرم و سرد نشان داد میانگین LST و NDBI دارای روند افزایشی و میانگین NDVI دارای روند کاهشی بوده است. بررسی طبقات دمایی برای فصلگرم و سرد نشان داد که مساحت طبقات دمایی خیلی پایین و پایین روند کاهشی داشته و مساحت طبقات دمایی خیلی بالا و بالا روند افزایشی داشته اند. شاخص نسبت جزیره حرارتی در این دوره برای هر دو فصل روند رو به رشدی داشته است. نتایج این پژوهش نشان داد که شرایط جزیره حرارتی سطح شهر مورد مطالعه طی سال های گذشته به صورت قابل ملاحظه ای بدتر شده است. استفاده از تصاویر ماهواره ای برای مدلسازی تغییرات مکانی و زمانی جزیره حرارتی سطح محیط های شهری و غیر شهری بسیار مفید می باشد. یافته ها و رویکرد ارائه شده در این پژوهش می تواند برای مدیران وبرنامه ریزان شهری بسیار مفید و کاربردی باشد.

Keywords:

جزیره حرارتی , خصوصیات بیوفیزیکی , اراضی ساخته شده , سنجش از دور