آموزش فراگیر و نقش آن در بهبود تعاملات ارتباطی اجتماعی دانش آموزان با نیازهای ویژه

هدف از پژوهش حاضر بررسی آموزش فراگیر و نقش آن در بهبود تعاملات ارتباطی اجتماعی دانش آموزان با نیازهای ویژه است. پژوهش حاضر به روش مروری انجام و به تحلیل پژوهش های موجود در این زمینه پرداخته است. منابع مورد بررسی شامل مقالات علمی، کتب تخصصی، گزارش های پژوهشی و مقالات کنفرانسی معتبر است. یافته ها و نتایج کلی پژوهش نشان می دهد که مهارت های ارتباطی اساسی برای موفقیت در محیط کاری هستند و آموزش فراگیر می تواند این توانایی ها را تقویت کند و به دانش آموزان کمک کند تا اعتماد به نفس و اعتماد به توانایی های خود را بهبود بخشند. این امر در تعاملات ارتباطی آن ها تاثیرگذار است و به افراد کمک می کند تا احساس انزوا و تنهایی کمتری داشته باشند و در تعاملات اجتماعی فعال تر باشند. این نوع آموزش با ترکیب تجربیات فردی و تمرینات عملی، مهارت های حل مسئله و تصمیم گیری را در دانش آموزان تقویت کرده و در تعاملات اجتماعی موثر است و همچنین می تواند به دانش آموزان کمک کند تا محیط اطراف خود را بهتر درک کنند و همچنین به دانش آموزان کمک می کند تا بهتر درک کنند که چگونه در محیط های اجتماعی متنوع و پویا عمل کنند و با آن تعامل داشته باشند. همه ی کودکان باید به طور برابر و فرای تفاوت های جنسیتی ،نژادی،جغرافیایی و..از حق آموزش و پرورش مطلوب برخوردار باشند و جداسازی کودکان با نیاز های ویژه از سایرین اعتماد به نفس آنها را خدشه دار خواهد کرد.ما باید دانش آموزان با نیاز های ویژه را در کلاس درس بپذیریم وبا توجه به فراهم کردن شرایط مناسب برای حضورآنان زمینه یادگیری و ایجاد اعتماد به نفس را در آنان ایحاد کنیم تا خود را عضوی از اجتماع قلمداد کنند و همراه با همسالان در مدارس عادی آموزش یابند و امید به زندگی را در آنها قوت ببخشیم. افراد با نیازهای ویژه ممکن است ایزوله شوند، اما آموزش فراگیر می تواند این ایزولاسیون را کاهش داده و به ادغام اجتماعی کمک کند. این پژوهش ها می تواند فرد را در توانمندسازی خود کمک کرده و به افزایش اعتماد به نفس و خودشناسی افراد کمک کند. آموزش فراگیر به تعادل ذهنی و احساسی افراد کمک کرده و از بروز مشکلات روانی جلوگیری می نماید و می تواند به توسعه فردی و افزایش انگیزه افراد در طی مسیر زندگی کمک کند. آموزش فراگیر به افراد کمک می کند با تنش ها و اضطراب های زندگی بهتر کنار بیایند.

Keywords:

آموزش فراگیر , دانش آموزان با نیازهای ویژه , تعاملات ارتباطی و اجتماعی