ارزیابی اهمیت آموزش به شیوه تدریس معکوس در ارتقای کیفی فرایند یاددهی یادگیری

شناسایی و کشف استعدادهای دانشآموزان به تجربههای زیسته معلمان در فرایند یاددهییادگیری وابسته است. بهعبارت دیگر، معلمان در حین تدریس و فعالیتهای یادگیری، از علاقهها و عملکرد دانشآموزان آگاهی عمیقی پیدا میکنند و با استفاده از شیوههای متنوع تدریس و آموزش، استعداد و توانمندی آنان را پرورش میدهند. برای نمونه، یکی از شیوههای یادگیری و تدریس که در شرایط اخیر مورد توجه قرار گرفته و در پرورش استعداد دانشآموزان نقش بسزایی داشته است، روش تدریس معکوس است. در کلاس معکوس، معلم از قبل و بر اساس محتوای آموزشی، منابعی شنیداری و دیداری را تهیه میکند و در اختیار دانشآموزان قرار میدهد تا در منزل و خارج از فضای آموزش از آن استفاده کنند. در کلاس درس، بر اساس آن منابع، تکالیف یادگیری را مطرح میکند و دانشآموزان برای عمق بخشیدن به یادگیری خود، تمرینهایی انجام میدهند. در این شیوه از یادگیری میتوان در کلاس زمان بیشتری را به مهارتهای تفکر اختصاص داد. فراگیرندگان هم در یادگیری و ایجاد دانش فعالتر هستند و همزمان دانش خود را آزمایش و ارزیابی میکنند. در این پژوهش به ارزیابی اهمیت آموزش به شیوه تدریس معکوس در ارتقای کیفی فرایند یاددهی یادگیری پرداخته می شود.

Keywords:

روش های اموزشی , معکوس , دانش آموز , یادگیری , عملکرد