کیفیت زندگی

هدف از این پژوهش، ارائه راهکار هایی برای بهبود کیفیت روابط خانواده و سلامت روانشناختی اعضای خانواده می باشد. فرزندان معمولا از یک الگوی رفتاری متناسب با دوره رشد و بلوغ در کنار مسئولیت پذیری و تعهد پیروی می نمایند. خانواده، به عنوان اولین و مهمترین نهاد اجتماعی تلقی می شود که سطح زندگی فرزندان قبل از ورود به زندگی اجتماعی، از کیفیت روابط والدین، کیفیت اقتصادی، فرهنگی و نیز سطح عاطفی خانوادگی متاثر می شوند. لذا توجه به آموزش مهارت های پنج گانه ارتباط اثربخش بین اعضای خانواده و همچنین صداقت بین اعضاء، موضوعی ضروری و غیرقابل انکار به نظر می رسد. جامعه هدف: والدین، فرزندان و عوامل مدرسه است. روش بکار گرفته شده در این پژوهش، مطالعه کتابخانه ای و جستجو در سایت های اینترنتی و مطالعه مقالات علمی- پژوهشی می باشد. در مبانی نظری این پژوهش از دیدگاه های روانشناسان معروفی در حوزه سلامت روان، همچون ژان پیاژه و زیگموند فروید استفاده شده است. همچنین از الگوی روابط شکل گیری بهداشت روان (عواطف و احساسات) که توسط نویسنده اصلی این مقاله به عنوان الگوی بومی، طراحی شده و توجه به حلقه های آن به عنوان راهکاری کمک کننده و یاری بخش در کمک به ارتقاء سطح روابط صمیمانه و بهبود کیفیت زندگی خانواده ها استفاده شده است. در بخش نتیجه گیری این پژوهش، ضمن مقایسه کیفیت زندگی در خانواده های سالم، ناسالم و ویژگی های افرادی که ارتباط اثربخشی در این سطح از زندگی دارند، راهکارهای عملی پیشنهاد شده است.

Keywords:

کیفیت زندگی , روابط خانواده , سطح اقتصاد , عواطف.