بررسی اثربخشی رفتار درمانی دیالتیکی بر تاب آوری مراقبان بیماران آلزایمر شهرستان کاشمر

پژوهش حاضر یک پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل است. هدف این پژوهش بررسی رفتار درمانی دیالکتیک بر تاب آوری مراقبان آلزایمر شهرستان کاشمر می باشد که در بهار ۱۴۰۲ اجرا شد. جامعه آماری شامل کلیه مراقبان بیماران آلزایمر شهرستان کاشمر بود که به روش نمونه گیری تصادفی و به صورت داوطلبانه در دو گروه آزمایش و کنترل با حجم مساوی (۱۵) نفر منتسب شدند برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون (۲۰۰۳) استفاده شد. نمرات آزمودنیها قبل و بعد از مداخله مورد ارزیابی قرار گرفتند. گروه آزمایش تکنیکهای رفتار درمانی دیالکتیک (۸) جلسه ۹۰ دقیقه ای را دریافت کردند در حالی که گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفتند. تحلیل داده ها از طریق آزمون آماری ۲۲ SPSS انجام شد. نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که رفتار درمانی دیالکتیک بر تاب آوری مراقبان آلزایمر تاثیردارد. نتایج مولفه های تاب آوری نیز نشان از تاثیر تکنیکهای رفتار درمانی دیالکتیکی دارد.

Keywords:

تاب آوری , رفتار درمانی دیالکتیکی