بررسی رابطه طرح های مدیریت مبتنی بر منابع با تاب آوری و نوآوری سازمانی از طریق یادگیری سازمانی و نقش تعدیلگر پویایی محیطی ( مورد مطالعه : شرکت های تولیدی استان کهگیلویه و بویر احمد)

هدف از انجام این پژوهش ، بررس ی رابطه طرح های مدیریت مبتنی با منابع با تاب آور ی و نوآور ی سازمانی از طریق یادگیری سازمانی و نقش تعدیلگر پویایی محیطی ( مورد مطالعه : شرکت های تولیدی استان کهگیلویه و بویر احمد)می باشد. روش تحقیق بر اساس هدف از نوع کاربردی و از جهت ماهیت توصیفی - همبستگی است . جامعه آماری این مطالعه مدیران شرکت های تولیدی استان کهگیلویه و بویر احمد(به تعداد ۴۸۰ نفر) می باشند. حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان برابر با ۲۱۴ نفر می باشد. برای نمونه گیری از روش تصادفی ساده استفاده خواهد شد. ابزار گردآوری دادهها پرسشنامه های استاندارد شامل ۴۹ سوال است که روایی پرسشنامه توسط استاد راهنما و متخصصان، کارشناسان مدیریت و پایایی آن ها از طریق محاسبه ضر یب آلفای کرونباخ برای همه شرایط بیشتر از ۷/۰ تایید شد. در این پژوهش بر اساس ادبیات و مدل مفهومی ۸ فرضیه ارائه شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی (با استفاده از نرم افزار (SPSS و آمار استنباط ی (با استفاده از نرم افزار (PLS استفاده خواهد شد. یافته ها تمامی فرضیه ها و برازش مناسب مدل تحقیق را تایی د می کند نتایج نشان داد که طرح های مدیریت مبتنی بر منابع یک ابزار مدیریت بهینه با تمرکز بر مدیریت منابع داخلی است که زمینه ای برای سازمان ها جهت توسعه ظرفیتشان برای تاب آوری فراهم می کند. مطالعه ما با تایید طرح های مدیریت مبتنی بر منابع به عنوان یک پیشایند مهم از تاب آوری، مطالعات مربوط به تاب آوری را تبیین می کند. در نهایت شرکت هایی که به سرمایه گذاری موثر در طرح های مدیریت مبتنی بر منابع توجه می کنند، فرهنگ سازمانی یادگیری را تسهیل می کنند، که قابلیت پویایی به شمار می رود که می تواند به شرکت ها کمک کند تا قابلیت تاب آور ی و نوآوری خود را توسعه دهند.

Keywords:

تاب آوری , پویایی محیطی , طرح های مدیریت مبتنی بر منابع , نوآوری سازمانی و یادگیری سازمانی .