بررسی رابطه هوش مالی با گرایش به نوآوری با توجه به نقش میانجی سرمایه اجتماعی سازمان (مطالعه موردی: شعب بانک سپه شهر کرمان)

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه هوش مالی با گرایش به نوآوری با توجه به نقش میانجی سرمایه اجتماعی سازمان در شعب بانک سپه شهر کرمان می باشد. این پژوهش از نظر روش، توصیفی از نوع همبستگی است . روش گردآوری اطلاعات در این پژوهش ، ترکیبی از مطالعات کتابخانه ای و میدانی بوده است و ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه استاندارد هوش مالی پوپوویچ و همکاران (۲۰۱۲)، پرسشنامه استاندارد گرایش به نوآوری اسماعیل و همکاران (۲۰۰۲) و پرسشنامه استاندارد سرمایه اجتماعی سازمان اونق (۱۳۸۴) بود. جهت تعیین روایی از شاخص AVE و جهت تعیین پایایی از آلفای کرونباخ استفاده شد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه مدیران، کارشناسان شعب بانک سپه شهر کرمان می باشد که تعداد آن ها ۴۱۵ نفر برآورد شده است . با توجه به اینکه از رویکرد معادلات ساختاری و تحلیل عاملی تائیدی استفادهشده است ، حجم نمونه بین ۵ تا ۱۰ برابر تعداد سوالات پرسشنامه ای که بیشترین سوال را دارد (پرسشنامه گرایش به نوآوری) در نظر گرفته شد. بدین منظور ۲۸۳ نفر از مدیران، کارشناسان شعب بانک سپه شهر کرمان به شیوه ی نمونه گیری در دسترس و تصادفی مدنظر قرار خواهد گرفتند. در پژوهش حاضر به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزارهای SPSS ویراست ۲۶ و AMOS ویراست ۲۴ استفاده شد. نتایج مدلسازی معادلات ساختاری نشاندهنده اثر مثبت و معنادار هوش مالی بر سرمایه اجتماعی سازمان ۰۵/۰>p)،۲۱۲/۰(β= است . همچنین نتایج نشان می دهد تاثیر متغیر سرمایه اجتماعی سازمان بر گرایش به نوآوری ۰۵/۰>p)،۳۱۸/۰(β= و تاثیر متغیر هوش مالی بر گرایش به نوآوری ( ۰۵/۰>p،۳۵۹/۰(β= در سطح ۵ درصد معنی دار است . همچنین نتایج نشان می دهد که هوش مالی علاوه بر تاثیر مستقیم ، به طور غیرمستقیم و از طریق سرمایه اجتماعی سازمان نیز بر گرایش به نوآوری تاثیر می گذارد. هم چنین بر اساس محاسبات انجام شده فاصله اطمینان معنی داری از روش بوت استرپ برای بررسی نقش میانجی متغیر سرمایه اجتماعی سازمان برابر (۲۷۷/۰، ۰۸۹/۰) به دست آمد بر این اساس، اثر میانجی گری سرمایه اجتماعی سازمان بر رابطه مورد بررسی تایید می گردد.

Keywords:

هوش , هوش مالی , گرایش به نوآوری , سرمایه اجتماعی سازمان , بانک سپه و کرمان