بهینه سازی بدنه کامپوزیتی پهپاد برد بلند با هدف کاهش وزن و ارتقاء عملکردهای پروازی آن به روش المان محدود

در این مقاله، با استفاده از روش المان محدود، به بررسی عددی بهینه سازی بدنه یک پهپاد از جنس کامپوزیت چند لایه پرداخته شده است. در این روش، بهینه سازی با تمرکز بر بررسی فریم های بدنه پهپاد و بدون در نظر گرفتن زاویه لایه چینی انجام شده است. هدف بهینه سازی کاهش انرژی کرنش با محدودیت 0.2 درصد کاهش حجم در تابع هدف بوده است. پیش از آغاز فرآیند بهینه سازی، مطالعات پیشین در این زمینه بررسی شده اند. نتایج حاکی از آن است که در اکثر مقالات مورد بررسی، از مش چهارگوش (مربعی) برای تحلیل المان محدود سازه پهپاد استفاده شده است. در پایان، نتایج تحلیل المان محدود و بهینه سازی نشان داد که طراحی جدید بدنه کامپوزیتی پهپاد، الزامات استحکام سازه ای استاندارد STANAG 4671 بخش C را برآورده می کند.با انجام بهینه سازی سازه ای بر روی این پرنده، به طور متوسط 26٪ از وزن فریم ها کاهش پیدا کرد.

Keywords:

بهینه سازی , کامپوزیت , پهپاد , المان محدود