روابط سبک های دلبستگی با میزان سازگاری اجتماعی دانش آموزان

سازگاری اجتماعی، به وضعیتی اطلاق می شود که افراد خود را به تدریج و از روی عمد یا غیر عمد تعدیل می کنند تا با فرهنگ موجود سازگاری نمایند، هدف عمده و اصلی اجتماعی شدن هماهنگی فرد با محیط اجتماعی است تا با ارتباط سالم و موثری که بین فرد و جامعه برقرار می شود، زمینه رشد شخصی فراهم گردد.لذا مهمترین شاخص و نشانه ی اجتماعی شدن، سازگاری اجتماعی است. یکی از عوامل موثر بر سازگاری اجتماعی دانش اموزان، سبک دلبستگی می باشد. برخورداری از یک محیط امن و مراقبتی، اول از همه به کیفیت تعاملات والدین و فرزندان وابسته است. ارتباط عاطفی صمیمانه و توام با احساس امنیت، که در ارتباط کودک با مراقبین اولیه شکل می گیرد، تحت عنوان دلبستگی نامیده می شود. پیوند عاطفی و روابط دلبستگی به عنوان سازه ای پویا در نظر گرفته می شود که می تواند متغیرهای رواننشناختی و جسمانی و شغلی و تحصیلی را تحت تاثیر خود قرار دهد بنابراین در همین راستا مشخص شد که استقلال عاطفی به گونه ای تحت تاثیر سبک های دلبستگی است و متعاقبا بر میزان سازگاری اجتماعی نیز می توانند موثر واقع شوند. در نهایت پیشنهاد می گردد در مدارس مشاوران بتوانند دانش آموزان با سبک های دلبستگی نا ایمن و اجتنابی را شناسایی و سعی در مشاوره دادن و کمک به این افراد نمایند تا بتوانند در زمینه کاهش مشکلات اجتماعی و تحصیلی شان اقدام نمایند و زمینه افزایش سازگاری اجتماعی را فرهم نمایند.

Keywords:

سبک دلبستگی , سازگاری اجتماعی , دانش آموزان