حفاظت و معاصرسازی شهری با رویکرد جامعه پایدار: تجربه حفاظت دو محله ی تاریخی بالات و فنر در استانبول، ترکیه

بافتهای مسکونی تاریخی قسمت عمده ای از شهرهای ما را تشکیل می دهند و در طی سه دهه اخیر با مشکلات اجتماعی فراوانی مانند طرد شدن و محرومیت از خدمات و امکانات شهری رو به رو شده اند و به یکی از نگرانی های اصلی در طرح های نوسازی وحفاظت شهری تبدیل گشته اند. به همین منظور این پژوهش در نظر دارد تا با بررسی تجربه ی معاصرسازی و حفاظت دو محله تاریخی بالات و فنر در شهر استانبول دلایل موفقیت این طرح را به عنوان یک نمونه موفق معرفی نماید. زیرا یکی از دلایل شکست طرح های نوسازی و حفاظت شهری در ایران فﻘدان الگوی مشخص و یا تجربه ای مناسب در زمینه مداخله در بافت های تاریخی است. از این رو با استفاده از روش تحقیق توصیفی – تحلیلی به بررسی و تحلیل تجربه ی حفاظت شهری در این دو محله می پردازد. همچنین این تحقیق برای تکمیل اطلاعات از اسناد ومنابع معتبر منتشر شده در این زمینه سود جسته است. نتایج این بررسی نشان می دهد که برای دستیابی به تعادل پایدار بین نیازهای جامعه و سیاستهای حفاظت شهری، میتوان از طریق ایجاد یک مرکز اجتماعی به عنوان یک راه حل ابتکاری، به ارتقاء شرایط فیزیکی، اجتماعی، اقتصادی و محیطی محله تاریخی کمک نمود. همچنین برای تداوم و پایداری این امر استفاده از استراتژی چند بعدی بسیار مهم است؛ استراتژی که براساس آن همکاری و مشارکت نزدیکی بین سازمانها، ساختار مدیریتی و مالی برقرار گردد. زیرا امکان حفاظت پایدار از طریق طرح های نوسازی شهری به تنهایی میسر نمی گردد.

Keywords:

جامعه پایدار , حفاظت , معاصرسازی شهری , بالات , فنر