تحلیلی پدیدارشناسانه در باب خوانش معماری مسجد نصیر الملک شیراز مبتنی بر آرا پیتر زومتور

تجربه زیست در محیط، بستگی به درک احساسی ما دارد. قضاوت نسبت به ویژگی های محیطی دارای ترکیب بسیار پیچیده ای از مجموعه عواملی است که به صورت آنی و لحظه ای و به صورت ترکیبی، متشکل از اتمسفر، احساس و حالت و یا محیط فهمیده می شود. در این میان پیتر زومتور به عنوان یک معمار پدیدارشناس توانسته است با آرا و نظریات خود به این مقوله بپردازد و دیدگاه او تاکید بر جنبه های احساسی تجربه معمارانه است. پژوهش حاضر به دنبال پاسخ به این سوالات است که تفکرات پدیدارشناختی پیتر زومتور در باب اتمسفر فضا چگونه می تواند فضای معماری را برای مخاطب از طریق تجربه زیسته به صورت یک فرآیند بدنمند قابل فهم و ادراک نماید. در مطالعات پیش رو برای پاسخ به سوالات مطروحه از روش تحقیق پدیدارشناسانه و بر اساس الگوی "ماکس ون منن" استفاده شده است. در بخش نظری مطالعات پیرامون اصل پدیدارشناسی از دیدگاه پیترزومتور انجام شد و در بخش میدانی با استفاده از مشاهده، پرسشنامه و مصاحبه نیمه ساختار یافته و باز با ۹۲ مشارکت کننده به بررسی تطابق مضامین پدیدارشناسی پیترزومتور در بستر مسجد نصیرالملک شیراز پرداخته شد. در بخش یافته ها، پرسشنامه ها و مصاحبه ها را تحلیل کرده و بر اساس روایت های پدیدارشناسی زومتور پاسخ ها را دسته بندی کردیم و در نهایت به این نتیجه رسیدیم که نه گانه اتمسفر پیترزومتور در کالبد بنای مسجد نصیر الملک شیراز قابلیت ادراک و تجربه را در میان مشارکت کنندگان دارد.

Keywords:

پدیدارشناسی , اتمسفر فضا , ادراکات حسی , پیتر زومتور , تجربه زیسته , مسجد نصیرالملک