اثر بخشی آموزش ذهن آگاهی بر خودکارآمدی دانش آموزان دختر

هدف: هدف از اجرای این پژوهش تعیین اثر بخشی آموزش ذهن آگاهی بر شادکامی مسئولیت پذیری و خودکارآمدی دانش آموزان دختر بود.روش: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از حیث روش نیمه تجربی (طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل نابرابر) بود جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه شهرستان خرم آباد می باشد که تعداد آنها در زمان انجام تحقیق حاضر ۵۰۰ نفر بود. با استفاده از روش نمونه گیری غیر تصادفی در دسترس تعداد ۴۰ نفر (۲۰ نفر آزمایش و ۲۰ نفرکنترل) به عنوان گروه نمونه انتخاب شده و مورد مطالعه قرار گرفتند. ابتدا پیش آزمون برای دو گروه کنترل و آزمایش اجرا شد. سپس گروه آزمایش در ۸ جلسه ۱۲۰ دقیقه ای از آموزش ذهن آگاهی مبتنی بر پروتکل حضور ذهن ویلیامز و سیگل (۱۳۸۴) قرار گرفت و نهایتا پس آزمون روی دو گروه اجرا شد. به منظور گردآوری داده های پژوهش ازپرسشنامه خودکارآمدی (جینکز و مورگان، ۱۹۹۹؛ به نقل از موسی بندک، ۱۳۹۴) استفاده شد. از آزمون تحلیل کوواریانس یک راهه (آنکوا) و تحلیل کووارانس دو راهه (مانکووا) جهت بررسی فرضیه های پژوهش با کمک نرم افزار SPSS ویراست ۲۱ با میزان آلفا (مقدار خطای) ۰۵/۰ استفاده شد.یافتهها: نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که شرکت در کلاس های آموزش ذهن آگاهی بر خودکارآمدی دانش آموزان دختر تاثیر دارد. بطوری میانگین نمرات خودکارآمدی گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل در پس آزمون با حذف اثر پیش آزمون در سطح معنی داری (۰۱/۰>P) بطور معنی داری بیشتر است. نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که آموزش ذهن آگاهی می تواند نقش مهمی در بهبود خودکارآمدی دانش آموزان داشته باشد.

Keywords:

خودکارآمدی , دانش آموزان دختر , ذهن آگاهی.