تاثیر آموزش مهارت های فرزندپروری در بهبود مشکلات رفتاری و سازگاری اجتماعی کودکان

تحقیق حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش مهارت های فرزند پروری والدین در بهبود مشکلات رفتاری و سازگاری اجتماعی کودکان دبستانی صورت گرفت. روش تحقیق مورداستفاده، روش نیمه تجربی می باشد که در آن اثربخشی یک متغیر مستقل (آموزش مهارت های فرزند پروری والدین) بر دو متغیر وابسته (بهبود مشکلات رفتاری و سازگاری اجتماعی کودکان) موردبررسی قرار گرفت. متغیر مستقل بر روی گروه آزمایش(۲۰ نفر) اعمال شد و بر روی گروه کنترل (۲۰ نفر) هیچ مداخله ای صورت نگرفت و درنهایت تغییرات متغیر وابسته در هر دو گروه مورداندازه گیری قرار گرفت و به عنوان معیاری برای مقایسه های لازم استفاده شد. جامعه‎ی موردمطالعه در این تحقیق شامل کلیه‎ی دانش آموزان پسر دبستانی در ناحیه ۵ شهر تبریز است که در سال تحصیل۱۴۰۰- ۱۳۹۹ به تعداد ۳۰۷۴۳ نفر مشغول به تحصیل بودند. نمونه موردمطالعه در این تحقیق شامل تعداد ۴۰ دانش آموزان پسر دبستانی در ناحیه ۵ شهر تبریز است که در سال تحصیل۱۴۰۰- ۱۳۹۹ مشغول به تحصیل هستند. این تعداد به صورت در دسترس انتخاب و به دو گروه ۲۰ نفر ه آزمایش و کنترل تقسیم شد. مداخله متغیر مستقل روی گروه آزمایش نیز با بسته آموزشی تحقیق شامل بسته آموزش مهارت های فرزندپروری برای کودکان ۲ تا ۱۲ سال وزارت بهداشت صورت گرفت. آزمودنی های تحقیق قبل و بعد از مداخله، به وسیله مقیاس درجه بندی کانرز جهت سنجش مشکلات رفتاری و پرسش نامه استاندارد راتر-استرای هورن جهت سنجش سازگاری اجتماعی مورد ارزیابی قرار گرفتند. جهت تحلیل فرضیه های تحقیق از تحلیل کوواریانس استفاده شد. در مقایسه دو گروه آزمودنی ها نتایج نشان دادند که آموزش مهارت های فرزندپروری والدین موجب کاهش مشکلات رفتاری (P<۰/۰۰۴) و بهبود سازگاری اجتماعی (P<۰/۰۰۱) کودکان گردید.

Keywords:

مهارت های فرزندپروری والدین , مشکلات رفتاری , سازگاری اجتماعی , کودکان دبستانی