بررسی سیاستهای اشتراک دانش درون سازمانی با رویکرد نظریه بازی ها

اثر مدیریت دانش (KM) در عملکرد مدیریت کسب و کار امری است که در سالهای اخیر مورد توجه محققین قرار گرفته است و به عنوان یکی از مولفه های اصلی موفقیت سازمانها نقش مهمی را بازی می کند. واضح است که مدیریت دانش بدون استراتژی های مناسب برای تشویق به اشتراک گذاری دانش ارزشمند نمی تواند موفق باشد، زیرا افراد در سازمان ها ممکن است انگیزه ای برای به اشتراک گذاری دانش نداشته باشند و حتی ممکن است ترجیح دهند دانش خود را به اشتراک نگذارند تا ارزش های فکری یا اختصاصی خود را حفظ کنند. تسهیم دانش یکی از فرایندهای مهم مدیریت دانش است که دیگر فرایندهای مدیریت دانش را تقویت کرده و از گم شدن دانش پیشگیری می کند (بورگس، ۲۰۱۳ ؛ کواه، وانگ و تیواری، ۲۰۱۳). اهمیت تسهیم دانش را میتوان با نگاه به مرورهای متعددی که بر ادبیات این موضوع شده است (نظیر ویترسپون و همکاران، ۲۰۱۳ ؛ آیپی، ۲۰۰۳ ؛ وانگ و نو، ۲۰۱۰ ؛ شارما و باتاچاریا، ۲۰۱۳)، نیز درک کرد. تسهیم دانش میتواند به عنوان فرایندی بین افراد، گروهها و یا سازمانها تعریف شود، که در این تحقیق تسهیم دانش بین کارکنان و ارائه آن به سازمان مدنظر بوده است. در این مقاله برای سازمان دو استراتژی ارائه پاداش و عدم ارائه پادش و برای فرد و همکاران استراتژیهای اشتراک دانش و عدم اشتراک دانش در نظر گفته شده است. سپس بر اساس منطق نظریه بازیها، مطالعه تعامل بین رفتارهای اشتراک گذاری دانش کارکنان و استراتژی های سازمان توسعه داده شده است و بر این اساس ، سیاستهای اشتراک دانش برای سازمان با توجه به رفتارهای طرفین بازی تعیین می شود.

Keywords:

نظریه بازی , مدیریت دانش , اشتراک دانش , راهبرد , سازمان