تاثیر مداخلات درمانی گروهی بر بهبود خودکنترلی در افراد دارای اختلال اضطراب اجتماعی

موضوع اختلال اضطراب اجتماعی یکی از مشکلات روانشناختی رایج است که بسیاری از افراد با آن مواجه هستند. این مشکل می تواند تاثیرات بسیاری روی سلامت روانی و فیزیکی فرد داشته باشد. به دلیل اهمیت این مسئله، بسیاری از روش های درمانی برای کمک به افرادی که با اختلال اضطراب اجتماعی روبرو هستند، ارائه شده اند. یکی از راهکارهایی که مورد توجه قرار گرفته است، مداخلات درمانی گروهی است. در این گونه درمان ها، افراد با هم تحت نظر متخصصان روان شناس در یک گروه درمانی شرکت می کنند. در این مداخلات، افراد با هم برای بهبود خودکنترلی به کمک روش های مختلفی آموزش داده می شوند. با توجه به اینکه این درمان ها به صورت گروهی ارائه می شوند، می توانند هزینه های درمانی را به طور قابل توجهی کاهش دهند. هدف اصلی این مداخلات، کمک به افراد برای بهبود خودکنترلی و کاهش مراقبت های دارویی است. هدف اصلی این مقاله، بررسی تاثیر مداخلات درمانی گروهی بر بهبود خودکنترلی در افراد دارای اختلال اضطراب اجتماعی است. این مطالعه به روش تحلیل مروری انجام شده است و از مطالعات انجام شده در این زمینه استفاده شده است. یافته های این مورد بررسی نشان می دهد که مداخلات درمانی گروهی در بهبود خودکنترلی در افراد دارای اختلال اضطراب اجتماعی بسیار موثر است. در این مداخلات، فرد با هم افراد خود در یک محیط گروهی قرار می گیرد و با استفاده از تکنیک ها و راهکارهای شناختی-رفتاری، بهبود خودکنترلی خود را تقویت می کند. از جمله تکنیک هایی که در مداخلات درمانی گروهی مورد استفاده قرار می گیرد می توان به مهارت آموزی اجتماعی، طرح ریزی خودکنترلی، آموزش تصمیم گیری و آموزش مهارت های ارتباطی اشاره کرد. با آموزش این مهارت ها، افراد قادر خواهند بود در مواقع تنش زا و استرس زا به بهترین شکل ممکن عمل کنند و بدون ایجاد تاثیرات منفی بر دیگران ارتباط برقرار کنند. معمولا در این گونه درمان ها، مجموعه ای از نرم افزارها و ویدئوهای آموزشی نیز برای افزایش اثربخشی درمان های گروهی استفاده می شود. این نرم افزارها برای تقویت و تمرین مهارت های خودکنترلی و ارتباطی افراد طراحی شده اند. همچنین، مدت زمانی که برای مداخلات درمانی گروهی نیاز است، نسبتا کمتر است. افراد معمولا باید برای مدتی در یک گروه درمانی شرکت کنند ولی با این حال، زمان موردنیاز برای تسلط بر مهارت های خودکنترلی و ارتباطی کوتاه تر خواهد بود. در نتیجه، مداخلات درمانی گروهی می تواند به عنوان یک راه درمانی کارآمد برای افرادی که با اختلال اضطراب اجتماعی مواجه هستند، مورد استفاده قرار گیرد. تحقیقات نشان می دهد که این درمان ها برای بهبود خودکنترلی و ارتباطات افراد بسیار موثر است و با توجه به نتایج این مطالعه، می توان با اطمینان بیشتری جهت ایجاد تغییرات از این راه درمانی استفاده کرد.

Keywords:

خودکنترلی , اثربخشی درمان , اختلال , اضطراب اجتماعی