مقایسه میزان تاب آوری ، کیفیت زندگی و بهزیستی روان شناختی در والدین دارای کودک عقب مانده ذهنی و والدین کودکان عادی

هدف: هدف از انجام این پژوهش مقایسه میزان تاب آوری، کیفیت زندگی و بهزیستی روانشناختی در والدین دارای کودک عقب مانده ذهنی (کم توانذهنی ) و والدین کودکان عادی بود.   روش: این پژوهش علی - مقایسه ای بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه والدین دانش آموزان دختر و پسر عقب ماندهذهنی (کم توان ذهنی ) و عادی تشکیل دادند. یک گروه نمونه با حجم ۳۰۰ نفر (۱۵۰ نفر والدین کودکان عقب ماندهذهنی ، ۱۵۰ نفر والدین کودکان عادی) از طریق نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و به پرسشنامه تابآوری کونور و دیدیدسون (۲۰۰۳)، پرسشنامه کیفیت زندگی SF ۲۶ (۱۹۸۹)، پرسشنامه بهزیستی روانشناخی ریف (RSPWB) (۱۹۸۹) پاسخ دادند. دادهها با استفاده از تحلیل واریانس چندمتغیره (MANOVA) تحلیل شد.   یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد بین والدین دارای کودک عقب ماندهذهنی (کم توان ذهنی ) با والدین دارای کودک عادی از نظر تاب-آوری، کیفیت زندگی و بهزیستی روانشناختی تفاوت وجود دارد. تابآوری و کیفیت زندگی و بهزیستی روانشناختی در والدین کودکان عادی بیشتر و بالاتر از والدین کودکان عقب ماندهذهنی (کم توان ذهنی ) بود.   نتیجه گیری: از آنجایی که عقب ماندگی ذهنی یک ناتوانی ذهنی است ، کودک عقب ماندهذهنی مجموعه ای از مشکلات آموزشی و اجتماعی را با خود همراه دارد که برای والدین به ویژه مادر استرس و نگرانی زیادی ایجاد می کند. برای کاهش استرس مادران راهکارهایی چون مشاورههای خانوادگی ، آموزش تابآوری در برابر استرس، ایجاد کلاسهای آموزشی مخصوص والدین ضروری انگاشته می شود.

Keywords:

: بهزیستی روانشناختی , تابآوری , کیفیت زندگی , عقب ماندهذهنی , والدین