بررسی اثربخشی توانبخشی شناختی توجه بر بهبود توانمندی های عالی شناختی (کنش های اجرایی ) و کاهش مشکلات رفتاری دانش آموزان مبتلا به اختلال اتیسم با عملکرد بالا

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی توانبخشی شناختی توجه بر بهبود کارکردهای اجرایی و کاهش علایم رفتاری دانش -آموزان دارای اتیسم با عملکرد بالا بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پسر مبتلا به اختلال اتیسم با عملکرد بالای شهر سنندج بود که از میان آنها تعداد ۲۰ نفر با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه ۱۰ نفر) گمارده شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه درجه بندی رفتاری کارکردهای اجرایی بریف (۲۰۰۰) و آزمون ABA بود. دادههای گردآوری شده با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره مورد تجزیه و تحلیل واقع شدند. نتایج نشان داد که برنامه توانبخشی شناختی توجه تاثیر معناداری بر بهبود کارکردهای اجرایی و کاهش علایم رفتاری دانش آموزان اتیستیک دارد. بر این اساس می توان نتیجه گرفت که توانبخشی شناختی یک روش مداخله سودمند و موثر در ارتقای کارکردهای اجرایی و رفع مشکلات و نشانه های رفتاری دانش آموزان با اختلال طیف اتیسم است .

Keywords:

اتیسم , توانبخشی شناختی توجه , کارکردهای اجرایی , نشانه های رفتاری