افزایش اختلال یادگیری ریاضی در دوره ابتدایی در شهر سنندج

پژوهش حاضر باهدف تعیین میزان شیوع اختلال یادگیری ریاضی در دانش آموزان دوره ابتدایی استان کردستان در شهر سنندج در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ انجامگرفته است . بدین منظور ۴۲۸۴ دانش آموز پایه های سوم، چهارم و پنجم ابتدایی شهرستان سنندج در استان کردستان به روش نمونه برداری سهمیه ای انتخاب شدند و به آزمونهای تشخیصی اختلال ریاضی (ملک پور، ۱۳۷۳؛ فرامرزی ، ۱۳۷۵) پاسخ دادند. وضعیت بینایی و شنوایی دانش آموزان برمبنای پرونده سلامت آنها موردبررسی قرارگرفته و ماتریس های پیش رونده ریون (ریون، ۱۹۵۶ نقل از ازخوش، ۱۳۷۹) در مورد دانش آموزانی که نمره پایین تر از نقطه برش گرفته بودند، اجرا شد و بر این اساس دانش آموزان با نمره هوش پایین تر از هنجار یا دارای مشکل بینایی یا شنوایی از نمونه حذف شدند. یافته های این پژوهش نشان داد که شیوع اختلال یادگیری ریاضی در نمونه پژوهش با میزان شیوع گزارششده در DSM-IV-TR تفاوت معنادار داشته و میزان شیوع آن در شهر سنندج بالاتر از ملاک موردنظر بود. میزان شیوع اختلال برحسب جنس تفاوت معنادار نداشت اما شیوع آن در مناطق مختلف آموزشی متفاوت بود.

Keywords:

افزایش اختلال یادگیری , دوره ابتدایی , درس ریاضی