کاربرد هوش مصنوعی در بین ابعاد شخصیت (مدل ۵ عاملی )و فرسودگی شغلی در بین کارکنان یک سازمان دولتی

این مطالعه رابطه بین پذیرش هوش مصنوعی (AI)، ابعاد شخصیت بر اساس مدل پنج عاملی (FFM) و فرسودگی شغلی در میان کارکنان یک سازمان دولتی را بررسی می کند. با استفاده از رویکرد کمی ، داده ها از طریق نظرسنجی از نمونه ای از کارکنان (N = ×××) در سازمان جمع آوری شد. نتایج نشاندهنده ارتباط معنادار بین استفاده از هوش مصنوعی و ویژگی های شخصیتی خاص، به ویژه وظیفه شناسی و گشودگی به تجربه است . علاوه بر این ، یک تحلیل میانجی گری تعدیل شده نشان می دهد که رابطه بین استفاده از هوش مصنوعی و فرسودگی شغلی با ابعاد شخصیتی و وظیفه شناسی به عنوان تعدیل کننده واسطه است . این یافته ها بر اهمیت در نظر گرفتن تفاوتهای فردی در شخصیت هنگام پیادهسازی فناوری های هوش مصنوعی در تنظیمات سازمانی تاکید می کند و تاثیر بالقوه بر رفاه کارکنان را برجسته می کند. مفاهیم هم برای تحقیق و هم برای عمل مورد بحث قرار می گیرند و بر نیاز به مداخلات مناسب برای کاهش خطرات فرسودگی شغلی مرتبط با ادغام هوش مصنوعی تاکید می کنند.

Keywords:

هوش مصنوعی , ابعاد شخصیت , مدل پنج عاملی (FFM) , فرسودگی شغلی , رفاه کارکنان , سازمان دولتی .